Hayatta başa gelen şeylerden dolayı "daha kötüsü olanlar da var" diyerek kendini avutmanın mı yoksa "daha iyi durumlarda olanlar var" diyerek isyan etmenin mi daha iyi olduğunu hala çözebilmiş değilim. O zaman en iyi durumda olan kişiler en iyi durumda olduklarını nasıl bilip de hallerinden dolayı memnun olacaklar? Veya kötü durumda olan kişiler en kötü durumda oldukları nasıl bilip de isyan etmeyecekler? Hep kötünün kötüsü beterin beteri var diye diye nereye kadar gider bu hayat?