Hayat Sıkıcı Olmaya Başladı

Bak "psikolojisi bozuk kolay gelsin" diyeceklere cevabım var ama sosyal kurallarına aykırı. Neyse 6 aydır evdeyiz. Oyun oyna, yemek ye, ders çalış, yat zıbar uyu. Bütün gün bu olaylardan oluşuyor. Farklı olan tek şey ara sıra rekor denemem. (uyumama, uzun süre oturma, hızlı balon şişirme vb.) Ama artık bunlarda sıktı. Yani ne bileyim zor oldu her şey. Oyun oynayamıyoruz. Mağlum dolar olmuş 6-7 lira. Hiçbir şey keyif vermiyor gibi. Bu neden oluyor? Yaşım gereği bunalım, depresyon gibi şeyler kapıma mı dayanmış durumda? Eğer bunun bir çözümü yada "Amaan başlarım işine" deyip umursamadan geçebilir miyim? Yardımınıza ihtiyacım var.

Açıkçası, çoğu kişi bu durumdan müzdarip. Ben de bazen yaptığım her şeyden sıkılıyorum. Artık fantastik yöntemler denemeye bile başladım.
Örneğin bir oyunda kaybettiğim zaman 20 şınav çekiyorum
Eskiden ben de her şeyden sıkıldığımı düşünürdüm. Hala öyleyim. Ama bu benim mutsuz olmamı sağlayamaz. "Bana ne bundan" diyerek geçiyorum. Bazen hayatımı öyle karamsar anlatıyorum ki, insanlar "Senin yerinde olsam depresyona girerdim" diyorlar. Ama ben her zaman bir tık daha fazlasını isteyerek ışıklarımı açık tutuyorum Kendinle barışık olmak en kolayı. Dene, zarar gelmez.

Herkesin hayatı öyle bugünlerde.

Youtube'da müzik keşfedip, bu müziklerle bir müzik kanalı oluşturabilirsiniz. Dünyadan Sesler bunun için iyi bir örnek olabilir. Ancak telif meselesine dikkat etmek gerekir.

Hayat zor ne yapıcan Allah boyuna göre dert versin.

cengover_ekin dedi:

Youtube'da müzik keşfedip, bu müziklerle bir müzik kanalı oluşturabilirsiniz. Dünyadan Sesler bunun için iyi bir örnek olabilir. Ancak telif meselesine dikkat etmek gerekir.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim. Deniyeceğim yakında.

QuantØ dedi:

Açıkçası, çoğu kişi bu durumdan müzdarip. Ben de bazen yaptığım her şeyden sıkılıyorum. Artık fantastik yöntemler denemeye bile başladım.
Örneğin bir oyunda kaybettiğim zaman 20 şınav çekiyorum
Eskiden ben de her şeyden sıkıldığımı düşünürdüm. Hala öyleyim. Ama bu benim mutsuz olmamı sağlayamaz. "Bana ne bundan" diyerek geçiyorum. Bazen hayatımı öyle karamsar anlatıyorum ki, insanlar "Senin yerinde olsam depresyona girerdim" diyorlar. Ama ben her zaman bir tık daha fazlasını isteyerek ışıklarımı açık tutuyorum Kendinle barışık olmak en kolayı. Dene, zarar gelmez.

Genişletmek için tıkla...

Herşey için teşekkür ederim.