2014'te Ramazan ayında akşam ezanına kadar futbol oynayıp eve gelince kalabalık aileyle iftar yapmanın zevkini hiçbir şey veremez. O günleri o kadar çok özlüyorum ki... Şu an yaşamıyorum desem yeridir.
Üni, işe gir tecrübe edin, askerlik, aile, hayaller bile dert oldu. İsveç gibi yerlerde yaşayacaktık devlet para veriyor, kendi evine rahatça çıkıyorsun, iş derdi yok sıkıldın mı uber yapıyorsun...
Eskiden param yoktu diye zevk alamıyordum, şimdi de param var ama paramı kullanmak istediğim her şey pandemi nedeniyle kısıtlı olduğundan dolayı alamıyorum.