freakcnsl
Hectopat
- Katılım
- 27 Temmuz 2021
- Mesajlar
- 1.940
- Çözümler
- 9
Merhabalar.
Her zaman ilk adımı siz atmayın. Karşılıklı davranın. Sorunlarınızı yazabilirsiniz. Öncelikle ben çok içime kapanık ve utangaç insanım. Sürekli kaygılı biriyim. Hatta çoğu kişi sosyal anksiyetem olduğunu ve psikoloğa gitmemi önerdiler ama şu an gidemem. Ben her zaman ilk adımı atan ve insanlara hep iyi davranan biriyim. Aslında küçükken hep zorbalığa uğradım. Büyünce de benden küçüklere hep iyi davrandım bu yüzden. Onları sürekli korudum. Çünkü dışlanmak nasıl bir duygu biliyorum. Sürekli insanlara yardım ettim ama hiçbir karşılığını almadım. Sürekli suçu kendimde aradım. Çünkü çok utangaç olduğum için tuhaf hareketler sergiliyorum ve insanlar yanlış anlıyor beni. Tanımadığım insanları bile üzgün görünce bir sorunun mu var diye soran biriyim. Ama tanıdıklarım bir kez olsun gelip bana sormadı. Kendi sorunlarım varken gidip onların sorunlarını çözmeye çalıştım. Ailem bile bana bir kez olsun sormadı. Okulda sadece bir tane öğretmenim benimle ilgileniyor. Hep arkadaşlarım beni değersiz gördüler. Umursamadılar. Ben de hala onlara yardımcı olmaya çalıştım. İnsanları kendimden daha değerli gördüm. Bana laf attılar hep sessiz kaldım. Tuvalete gidip sessiz sessiz ağladım. İnsanlarla iletişimim iyi olmadığı için beni hep ezik yerine koydular. amacım kesinlikle ilgi çekmek değil. demek istediğim herkese değer vermeyin. İlk adımı siz atmayın. Üzülmeyin onlara. Ne halleri varsa görsünler. Eğer sorunlarınız varsa dinlerim.
@333365 hocam siz böyle şeyler ile ilgileniyorsunuz. İsterseniz bakabilirsiniz.
Her zaman ilk adımı siz atmayın. Karşılıklı davranın. Sorunlarınızı yazabilirsiniz. Öncelikle ben çok içime kapanık ve utangaç insanım. Sürekli kaygılı biriyim. Hatta çoğu kişi sosyal anksiyetem olduğunu ve psikoloğa gitmemi önerdiler ama şu an gidemem. Ben her zaman ilk adımı atan ve insanlara hep iyi davranan biriyim. Aslında küçükken hep zorbalığa uğradım. Büyünce de benden küçüklere hep iyi davrandım bu yüzden. Onları sürekli korudum. Çünkü dışlanmak nasıl bir duygu biliyorum. Sürekli insanlara yardım ettim ama hiçbir karşılığını almadım. Sürekli suçu kendimde aradım. Çünkü çok utangaç olduğum için tuhaf hareketler sergiliyorum ve insanlar yanlış anlıyor beni. Tanımadığım insanları bile üzgün görünce bir sorunun mu var diye soran biriyim. Ama tanıdıklarım bir kez olsun gelip bana sormadı. Kendi sorunlarım varken gidip onların sorunlarını çözmeye çalıştım. Ailem bile bana bir kez olsun sormadı. Okulda sadece bir tane öğretmenim benimle ilgileniyor. Hep arkadaşlarım beni değersiz gördüler. Umursamadılar. Ben de hala onlara yardımcı olmaya çalıştım. İnsanları kendimden daha değerli gördüm. Bana laf attılar hep sessiz kaldım. Tuvalete gidip sessiz sessiz ağladım. İnsanlarla iletişimim iyi olmadığı için beni hep ezik yerine koydular. amacım kesinlikle ilgi çekmek değil. demek istediğim herkese değer vermeyin. İlk adımı siz atmayın. Üzülmeyin onlara. Ne halleri varsa görsünler. Eğer sorunlarınız varsa dinlerim.
@333365 hocam siz böyle şeyler ile ilgileniyorsunuz. İsterseniz bakabilirsiniz.
Son düzenleme: