Ne kadar büyük sorun ve dertleriniz varmış cidden üzüldüm.
İnsanlar ne kadar büyük sorunlar yaşıyormuş.
İş bulmak, para kazanabilmek için kendime yeterli olan tüm ev eşyam ve giyim eşyamı, bilgisayarımı, hobilerimi bırakıp; bir valiz ve bir sırt çantası ile İstanbul'a iş bulabilmek - çalışmak için geri geldim. Aldığım emekli maaş yetmiyor. Bir şekilde bedensel olmayan ve tecrübelerime uygun yeni iş bulmam gerekiyor. Bunlar ne parasal ne de üzülecek konular değil sizin sorunlarınız yanında.
Sabah gün ağarırken, park çevresinde yürüyüş yapıyorum.
65-70 yaşlarında bir nine diyeceğim kadın çöp kutularını karıştırıyor ve şişeleri topluyor. Yağmur - kar başladığında insanlar park da geç saatlere kadar oturup bir şeyler yiyip, çöplerini sağa sola atmayacaklar ve o kadında o çöplerde 3-5 kuruşluk şişeleri topyalamayacak.
Aynı park da geceleri uyuyan evsiz insanlar var. Sağdan soldan buldukları ile ya oturaklarda ya da çimenlerde uyuyorlardı.
Şimdi havalar soğudu ve onların da kendilerine yeni yerler bulması gerek.
Ama senin sorununu okuyunca, bizim dert diye üzüldüklerimiz, senin yanında hiç mesabesinde.
Vah vah vah.