Biraz uzun olacak ama sizinle paylaşmak istedim.Yirmi üç yıllık hayatımda sadece bir insandan çok hoşlandım. Fakat yanına gidip bir 'Merhaba' diyecek özgüvenim bile yoktu. Fakat içinde bulunduğum durumun iyi tarafı da vardı. İnsanlar genel olarak benim dış görünüşümü iyi buluyorlardı o zamanlar. Haliyle hoşlandığım bu güzel insan da beni beğeniyordu sanırım çünkü sürekli göz göze geliyorduk ve arkadaşlarıyla konuşurken bile bir anda benim olduğum tarafa dönüp gülüyordu. Sorduğun soru ''Hiç aşık oldunuz mu?'' Fakat benimkisi o aşamaya bile gelememişti. Çünkü aşk bedene olamazdı. İnsanların dış görünüşüne bakıp sadece beğenirsiniz fakat karakterini tanıyıp kendisine aşık olursunuz. Maalesef ben o adımı atamadan düşüp kalmıştım. Ortak noktamız kesilmişti kendisiyle ve onu kaybetmiştim. Üzerinden tamı tamına altı yıl geçti ve onun o güzel yüzünü hiç unutamadım. Her gece yastığa başımı koyduğumda o günün pişmanlığıyla yaşıyorum hala. Ve dilimden altı yıldır eksik olmayan tek bir kelime kaldı, -Keşke.