Kusura bakma açık sözlü olacağım, gerçekler can acıtır yapacak bir şey yok.
Kadının eş seçerken birincil kriteri erkeğin ne kadar iyi birisi olduğu değil, ne kadar güçlü (fiziksel olur, ekonomik olur, sözünü geçirebilme olur) ve cesur olduğudur.
Bu adam benimle 10 dakika beraber olabilmek için, bütün hayatını karartmaya, hapse girmeye, bütün arkadaş sevdiklerinden kopmaya hazır. Öbür sünepe ise daha benimle tanışmaya cesaret bile edemiyor. Yarın bir kriz durumu olsa, örneğin eve bir hırsız girse, benim çocuğumu ve beni kim korur? O tanışmaya bile cesaret edemeyen sünepe mi, yoksa benim için tüm hayatını karartmaya hazır olan adam mı?
Eş dost arkadaş istiyorsan o zaman çevreni genişeteceksin, akrabalardan bakarsın oralardan arkadaş eş dost olur, mahalleden olur. Tek eşli ve ciddi ilişki istiyorsan da kendini her alanda geliştirmen gerek.
Erkeklerin uzun yıllar boyunca maruz kaldıkları ve farkında olmadıkları feminenleşme (iyi çocuk / efendi erkek) faciasından, bir başka başarısız erkek tipi olan kontrolsüz maskülen (p!ç erkek / kötü çocuk) olmadan, tam olarak erkek adam olarak (testosteronu ile barışık erkek) olarak bu sorundan kurtulabilirsin.
Ben E.R.K.E.K olma hastalığına yakalandım. Ah aman Tanrım biçimli vücutlarınıza bakmak çok doğal. Çok çok özür dilerim. Lütfen erkek olduğum için beni affedin.
Bir kadın feminen olduğu için özür diler miydi? O zaman siz neden maskülen olduğunuz için özür dileyesiniz ki?
Kadınlar doğal olarak itaat ederler ve bakıp büyütürler, erkekler ise doğal olarak liderlik ederler ve kaynak sağlarlar. Eğer bir kadın olsaydınız, evinizin reisinin bir iyi çocuk olmasını ister miydiniz? Yoksa bu rolde bir erkek mi olsun isterdiniz?