Hiçbir Sebep Olmamasına Rağmen Depresyonda Gibi Hissetmek

Belki benim gibi sonbahar nefretin vardır henüz farkına varamadığın Soğuk - rüzgarlı veya yağmurlu havalardan gerçek anlamda nefret ediyorum.
Çok mutlu bir anım olsa bile yarı yarıya düşürüyor hayattan aldığım zevki.

Aynı şekilde bunaltmayan bir yaz güneşinde en kötü günüm bile %50 oranda otomatikmen daha mutlu geçiyor. Kendimi çok daha mutlu hissediyorum, içerimdeki yaşama sevinci ortaya çıkıyor yaz ayında.

İmkanım olsa ayılar gibi sonbahar kış aylarını uyuyarak geçirmeyi çok isterdim
 
Silinen üye dedi:
Manita da yapabilirsin.
Genişletmek için tıkla...

Manita falan pek bana göre değil
İlerde evlenmeyi düşünmüyorum, benim yaşımdaki biri için de uygun olmaz


Sonbahar nefreti değilde gece nefretim olabilir Sabahları gerçekten çok mutlu oluyorum... Hava kararmaya başlayınca içim de kararıyor! Ama şuanda daha iyiyim. Yazılanları uyguladım ve az da olsa işe yaradı gibi gözüküyor ^-^
(bir uğraş bulmak, ailemle daha fazla vakit geçirmek vs.)
 
Madem yaşıtlarından pek hoşlanmıyorsun, okulda öğretmenlerin ile arkadaşlık kur. Bana denk gelen bütün öğretmenler çok kafaydı. Zaten mezun olunca bütün öğretmenlerini özleyeceksin. Hatta mumla arayacaksın.

Hocalarımın okuduğu kitapları araştırıp, ben de okuyordum. O şekilde iletişime geçerek arkadaşlık kuruyordum. Mesela sende resim çizimini geliştirerek, okullarda sergileyebilir, öğretmenlerin ile çizimlerin hakkında konuşabilirsin. Hem okulu seversin, hem zaman hızlı geçer, hemde moralin yerine gelir. Gerçekten öğretmenler çok hoş insanlardır.

Veya tekvando kursuna yazılıp, orada kendini geliştirebilirsin. Hem savunmayı, iletişimi öğrenirsin, hemde oradaki hocalarla da arkadaşlık kurabilirsin. Sosyal bir ortam kurmak için en iyilerinden birisi budur diyebilirim. Ayrıca fena stres atarsın.
 
Bu dediklerinizi zaten yapıyorum Dersimize giren her öğretmen sebebini anlamadığım bir şekilde sever beni.
Biraz utangacım, öğretmenlerim soru sorduğunda veya espri falan yaptıklarında cevap veririm sadece.

Sanırım öğretmenlerim ile arkadaşlığımı geliştirmem için önce bu utangaçlığımı aşmam gerekiyor. Bunu da pazartesi günü halledebilirim.
''Beni neden seviyorsun anlatsana biraz moruk?'' diye sormakla başlayabilirim...
Disipline gitmezsem hem beni neden sevdiklerini öğrenir, hem de arkadaşlığımızı geliştirebilirim!
Sınav sorularını da verirler belki...

Onun dışında çizim yeteneğimi de geliştireceğim. Birazcık popülerliğin zararı olmaz
Tekvando kursunu yazın düşünebilirim...

Bu arada, herkese cevapları için teşekkür ederim... Bayağı yararı oldu
 
Son düzenleme:
Gerçekten bu sorunu çözmek için kötü yollara başvurmalısın. Önerim sevgili yapman veya keko diye tabir ettiğimiz insanlarla takılman. Utangaçlık sorunu ise bir işe gir çalış ve kazandığın para ile git arkadaşlarınla gez. 2 haftaya bordo bereli olursun.
 

Yoldan bir tane fosforlu eşofman giyen keko çevirip onunla sevgili olduktan sonra, bir işe girip ilk maaşımla birlikte yemek yesek daha etkili olur bence... Hem onun keko arkadaşları falan da vardır, onlarla da takılırım.
 
Konuyu cevapla
Menü
Giriş yap
Kaydol
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için çerezleri kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…