24 yaşındayım. Aile evindeyim. Çevremde kimse yok. Hiçbir alanda başarılı değilim ki zaten bir alanda başarılı olsam bu yaşımda evde oturur olmazdım. Ticaretten hiç anlamıyorum, matematik yapamıyorum. Bu ikisi olmayınca da ya asgari ücretli bir işte ömür boyu çalışacağım ya da evde oturacağım sonsuza kadar. Bu forumda özellikle tarih ve felsefe başlıklarında tartıştığım kişiler oldu. Hepsinden özür diliyorum. Siz haklısınız. İki başlıkta da bana sen felsefeden ve tarihten anlamıyorsun dediler. Gerçekten de öyle. Bu iki alanda iyi olsaydım bu yaşıma kadar zaten kullanırdım bunu.
Üniversitede en basit bitirme projesini bile en kötü yapan bendim. Akademik şeylerden hiç anlamıyorum yani. Hadi yüksek lisans vs yapıp bir şeyler olsam diyeceğim. Hoca formaliteden geçirdi beni. Yoksa okul bitmezdi. Bitirdiğim bölümle de alakam yok.
Matematik çalışıyorum mesela şu an ama yok. Olmuyor. 2 gün önce çözdüğüm sorunun aynısını önüme koysan çözemiyorum. Matematik olmayınca da ne KPSS'den iyi puan alabilirsin ne de iyi bir bölüm kazanabilirsin.
Hadi bunları geçtim. Her şey ders değil. E ticaret ile uğraşan tanıdığım güzel paralar kazandı ve bir işi var. Ben hiç anlamıyorum. Yazılım mühendisi olan tanıdığımın iyi bir işi var. Yazılım hiçbir zaman içine çekmedi beni.
15 yıl önce bu yaşımda olsaydım 70 puan alıp atanırdım KPSS'den ama şimdi 90 alsan bile zor atanıyorsun. Bu devire göre başarılı olma şansım yok benim. En azından memur olup stabil bir hayatım olur demiştim KPSS çalışıyorum biraz da yok olmuyor.
Önümde hiçbir seçenek yok. Boşa yaşıyorum. Hiçbir şeyden anladığım da yok. Sen çabalamıyorsun ve psikolojin bozulmuş o yüzden böylesin gibi klişe şeyler söylemeyin. Ne yapayım? Önümde hiçbir seçenek yok. İyi olduğum alan yok. Online oyunlarda bile en kötü dereceyi alan adamım ben. Kafam oyuna bile çalışmıyor. 2020 de pandemide bir arkadaş bir şeyler yapmış ve 1 milyon TL kazanmıştı. O adamlara göre işte bu hayat. Ben pandemide bomboş yattım. Zamanı değerlendirme desen yok, girişim desen yok. Bir şeyler için ne zaman uğraşsam da başarısız oluyorum.
Bu zamana kadar forumda tartıştığım kişiler bu konuyu okuyorsanız %100 haklısınız. 24 yaşında işsiz aile evinde kalan ve hiçbir şey başaramamış bir insanın bir konuda haklı olma şansı yok. Kendimi aşağılamıyorum. Kendimin farkındayım. İkisi farklı şeyler.
Selam dost, bunları okumadan önce benim de 16-17 yaşlarında bu kaygıları yaşayan bir birey olduğumu belirtmek isterim.
Daha hayatının 3/1'ini geçirmişsin, lütfen çok geç mantığıyla bakma. Hiçbir şey için geç değil. Her insan birşeylerde başarılıdır ama bu içimizdeki beceriyi eğitim sistemimiz sağ olsun ortaya çıkaramıyoruz. Genelde okulda resim dersleri ve müzik dersleri olur ama bu derslerde bile hocalar boş beleş takılıp maaşını almaya bakıyor genelde.
İlle de iyi olduğun bir şey vardır. Futbol denersin basketbol denersin bunlarla ilgili bir yeteneğin yoktur ama iyi yemek yaparsın aşçı olursun.
E-ticaret konusuna da değinmişsin. E-ticaret kimseye doğuştan gelmez doğuştan ticaretci doğmaz kimse. Bunların da eğitimi var ama başaramam diyorsan başka alanlara yönelmeyi deneyebilirsin.
İngilizceden anlıyorsan becerebileceğini düşünüyorsan kendini geliştirir IELTS, TOEFL, KET, FCE gibi sınavlara girer work and travel yapar ya da belge ile yurt dışına çıkmaya çalışabilirsin. Örneğin benim ablam başardı ve 26-27 yaşında Kanada'ya gitti şu an vatandaşlığı var benim de hedefim o yönde.
Yani sana söyleyebileceğim en iyi tavsiye içindeki cevheri dışarı çıkartmaya çalışman yönünde. Hayatta başarılarını dilerim.
5 yıldır duyuyorum bu lafları. 5 yılda ne değişti hiçbir şey. Hiçbir zaman bir şey olma hedefim olmadı zaten. Hala da yok. Tembelim, üşengeçim. İngilizceden de gram anlamıyorum. İnsanların yanıldığı bir şey var o da bir yerden başlama mevzusu. Bir yerden başlayınca illa bir şey olunacağını sanıyorlar. Halbuki öyle bir şey yok. Yıllardır böyleyim. Bir yerden başlamak istemiyorum artık. Çünkü isteğim yok.
Sende haklısın kendince ama bir yerden başlamazsan hiçbir şeyi yoktan var edemezsin. Çabalamazsan üşenirsen bu hayatta en azından bu ülkede başarılı olamazsın maalesef. 5 yıldır bu lafları duyuyorsun ama hiç düşündün mü herkes böyle diyorsa vardır insanların bir bildiği deyip denemeyi?
Bir şey başarmak zorunda değilsin. İnsanlığa faydalı olmak zorunda değilsin. Bu totaliter rejimlerin standardize edilmiş halklarının toplumsal baskısından ibarettir ve saçmadır. Seçmeme özgürlüğün var. Sana dayatılanlar arasından bir şeyi seçmek özgürlük değildir. Asıl özgürlük seçmeme özgürlüğüdür. Hala yaşadığına göre bir gün fikirlerin değişebilir. O güne kadar bir şey seçmek zorunda olmadığının bilincinde kal ve başarılılık-başarısızlık saçmalıklarını aklından çıkar.
Sadece bu kısım için konuşmam lazım, ilaç kullanmadan terapiler baya bi çözebiliyor sizi, ayrıca tembellik ya da aşırı sinirlilik kişilik olmuyor genelde, ve bir şeyler başarmak zorunda olmadığınızın bilincinde olun ki kendinizi daha kötü etkilemeyin.Terapiymiş bilmem neymiş bana göre alayı boş. Kişiliğin senin kaderin.