Hiçbir şeyden zevk alamamak ve umudunu kaybetmek

Merhabaler ben Emirhan, şu an 9. sınıfım ve liseye geçtiğimden beri kendimi iyi hissetmiyorum.
Akademik başarım iyi düzeydeydi çalışmadığım halde ancak şu lise döneminde akademik hayatım battı.
Evet biliyorum lise zor ama bu kadar emek verirken böyle almaması gerekiyordu.
Eskiden en azından oyun oynarken eğlenirdim ama şu an eğlenmek için bir sebebim bile yok.

Ailem okuyup iyi biri olmamı istiyor ancak yapamıyorum, elimden gelmiyor.
Aile ekonomisine de katkıda bulunamıyorum. Annem ve babam da bu durumdan rahatsız, bunu da biliyorum.
Ekonomik durumumuz da iyi değil, kıt kanaat zor geçiniyoruz.

Ders çalışayım kendimi geliştireyim katkıda bulunmaya çalışayım diyorum ama ders çalışırken 3 saniye önceki anlatılanları bile unutuyorum.
Oturayım kendim çalışayım diyorum ama kendimi başka şeyler düşünürken buluyorum, bu yazıyı yazarken bile kendimi acemice hissediyorum.
Hele son seçimden sonra umudum kalmadı. Telefon alma hayalim vardı, onu da alamayacağız sanırım.
4 senelik A10s'imle beraber 4 senem daha var galiba.

Üzgünüm sizi de rahatsız ettim, benden daha kötü durumda olanlar da vardır elbet ama gerçekten dayanamıyorum.
Ne arkadaş hayatım var, ne okul hayatım. Sevgili işlerimde de pek iyi değilimdir.
Okuldaki bazı kişiler tatlı olduğumu ve nasıl sevgilim olmadığını falan soruyorlar, buna ben de emin değilim.
1 adet konuştuğum arkadaşım var, 6. sınıftan beri konuşuyoruz ancak ondan da sıkılmaya başladım.
Tekrardan eskisi gibi eğlenelim diyorum ancak olmuyor.

Sizi de akşam akşam rahatsız ettim. Özür dilerim, iyi akşamlar.

Not: Ailem ekonomimize katkı sağlamamamdan rahatsız olmuyor, aile ekonomimizin kötü olduğu ve kendileri katkıda bulunamadığı için rahatsız oluyor.

Kardeşim diyorum çünkü aramızda ki yaş farkı az değil. Güzel kardeşim benim dönem kötü. Ülkemiz ise her geçen gün freni bozuk kamyon gibi gidiyor.

Şuan kimse senden bir işe girip çalışmanı beklemez. Senin tek yapman gereken derslerine odaklanmak.
Ailenin istediği de bu. Evet biliyorum odaklanmak zor. Psikoloğa gitmeni öneririm. Psikoloğa gitmek kötü bir şey değil.

Benim gibi odaklanma problemin var büyük ihtimalle. Bende zor odaklanıyorum ama bir şekilde çalışmamız gerekiyor çünkü ne annen ne de baban elinden tutmayacak bir süre sonra. Altın bir tepsi kimsenin önüne sunulmuyor. Bunları hesap etmeni öneririm. Yaşın hala genç ama gencim diye her şeyi salma. Bu yaşlar eğlenmen gereken yaşlar ama Türkiye'de yaşıyorsun. Onun için şuan olabildiğince çalış ileride eğlenirsin.

Sana motive olması için bir süre önce ki açtığım konuyu atıyorum. O konudan sonra 2 adet freelance iş aldım ve ikisini de yaptım. Şuan basamak basamak ilerliyorum. İlk basamak temeli atmaktı ve o süreci geçtim. Sonrasında kendi başıma proje geliştirdim. 2. basamak ise freelance işler almaktı o basamağı da geride bıraktım. 3. basamak daha çok gelişip tam zamanlı iş. Bu daha olmadı ama olacak. 4. basamak ise yurt dışı. Hayallerinden vazgeçme.

bonz dedi:

Kardeşim diyorum çünkü aramızda ki yaş farkı az değil. Güzel kardeşim benim dönem kötü. Ülkemiz ise her geçen gün freni bozuk kamyon gibi gidiyor.

şu an kimse senden bir işe girip çalışmanı beklemez. Senin tek yapman gereken derslerine odaklanmak.
Ailenin istediği de bu. Evet biliyorum odaklanmak zor. Psikoloğa gitmeni öneririm. Psikoloğa gitmek kötü bir şey değil.

Benim gibi odaklanma problemin var büyük ihtimalle. Bende zor odaklanıyorum ama bir şekilde çalışmamız gerekiyor çünkü ne annen ne de baban elinden tutmayacak bir süre sonra. Altın bir tepsi kimsenin önüne sunulmuyor. Bunları hesap etmeni öneririm. Yaşın hala genç ama gencim diye her şeyi salma. Bu yaşlar eğlenmen gereken yaşlar ama Türkiye'de yaşıyorsun. Onun için şu an olabildiğince çalış ileride eğlenirsin.

Sana motive olması için bir süre önce ki açtığım konuyu atıyorum. O konudan sonra 2 adet freelance iş aldım ve ikisini de yaptım. Şu an basamak basamak ilerliyorum. İlk basamak temeli atmaktı ve o süreci geçtim. Sonrasında kendi başıma proje geliştirdim. 2. basamak ise freelance işler almaktı o basamağı da geride bıraktım. 3. basamak daha çok gelişip tam zamanlı iş. Bu daha olmadı ama olacak. 4. basamak ise yurt dışı. Hayallerinden vazgeçme.

Hayatımın birkaç senesi çöpe gitti

Selam öncelikle. Buraya bunları yazıyorum ki başka arkadaşlar benim "eski" halim gibiyse kendilerine gelsinler. Hayat gerçekten çok kısa ve bizi beklemiyor. En başından söyleyeyim şu an da 21 yaşındayım. Olayın başına geçecek olursak, el bebek büyüdüm. Ne istersem oldu. Onun rahatlığı vardı hep...

www.technopat.net

Genişletmek için tıkla...

Sağ olun kendimi toparlamaya çalışacağım.

Kardeşim akademik başarını yüksek tutmaktan başka hiç bir çaren yok ülkenin gidişi çok kötü bu dertten tek sen muzdarip değilsin bunu bil. Herkesin kendince sıkıntıları problemleri var artık hiç bir genç aktivite eğlence vs. yapamıyor ekonomik ve psikolojik sorunlardan dolayı sen akademik başarını çok yüksek. tut ki ileride avrupada geçerli bir meslek sahibi olabil en azından kendini oraya atarsın orda ki çalışmanla aldığın maaşın çeyreğini ailene göndersen zaten onlarıda kendinide rahat ettirirsin hayattan elbette zevk alacağın şeyler olacak kız arkadaşın olacak yeni arkadaş grupların vs. kendini karamsarlığa sürükleme.