Ben 1,5 yıldır sevdiğim kızla arkadaşım, sözde dostuz. O bana 1 adım attı ben ona 50 adım. Her derdine her ihtiyacına gık demeden koştum, anasından babasından öz abisinden çok ilgi ve alaka gösterdim. Çevremizdeki herkes siz sevgili misiniz diye soruyor. Sorunca ikimizden de ses çıkmıyor. Bir keresinde gelip bana bir başkasından hoşlandığını ama elemanın kabul etmediğini söyledi, bu zamana kadar her şeyi karşılıksız yapmıştım, ne bir teşekkür ne de yaptıklarımdan ötürü sevilmeyi bekledim. Ama insan ancak geri zekalı değil ise birinin bu kadar ilgi göstermesinin altındaki sebebi anlar ve ona göre hareket eder, karşısındakini üzmez. Gerizekalıysa ayrı. Velhasıl keşke en başında bu kadar şeyi yapmadan açılsaymışım diyorum şimdi, olursa olurdu olmazsa üzülmezdim. Ama şimdi üzülüyorum ve kendimi soyutluyorum. Sağlık olsun severek yaptım ne yaptıysam. Sana tavsiyem direk git konuş. Aşk sizin yaşlarda daha güzel. Olursa olur, beklediğin her günün sonunda olmayacak bir gerçeklik seni daha çok hırpalar, zedeler, üzer.