İletişim hakkında bir serzeniş

Konuşmuyoruz, çok enteresan. Her şey hakkında konuşuyoruz; göbek atan bir adam, şirin bir kedi veya çalılıklara devrilen bir vinç hakkında konuşuyoruz veya bizi, bizden ayrıştıranlar hakkında biteviye laf dalaşlarına giriyoruz, didişiyoruz, yeri geldiğinde kavga bile ediyoruz ama kendimizle ilgili konuşmuyoruz.

Hata kaza konuşulsa bile, örtbas ediyoruz, belki de "benim derdim, bana yeter" diyoruz. Bu, ne menem bir kısır döngü? Lakin ilginçtir ki bu döngü ve bu kadar nifak arasında da birbirimize bağlıyız. Bir şekilde sosyalleşmeye de meyyaliz.

Umarım ikinci hâl hiç kaybolmaz, lakin görünen köy de kılavuza hâcet duymamaktadır. Bu kadar istikrarlı taarruza karşı, bu kadar savunmasız bir hâlin karşı koyması, pek de muhtemel gözükmemektedir.