A 10 Thunderbolt ll
Hectopat
- Katılım
- 31 Ağustos 2019
- Mesajlar
- 1.362
Bunun birkaç sebebi olabilir, ilki taktik uyguluyor olabilir "kaçan kovalanır" ikincisi, seni Friendzone'a atmış olabilir haberin yoktur. Üçüncüsü, sorunları vardı "ruhsal". Bence, okuldan sonrası için bir şeyler teklif et, birer kahve içelim, yemek yiyelim falan (siz nasıl yapıyorsanız artık) oturt karşına, ne tür erkeklerden hoşlanırsın, hoşlandığın biri var mı? Tarzı sorular sor. Zaten karşılıklı oturduğunda kızda bir şey var mı yok mu anlarsın diye tahmin ediyorum. Baktın gözlerinde bir ışık var, ya da hareketleri çok utangaç. Anla ki senden hoşlanıyor, flörtüz takılmaya başla. Durduk yere iltifat et, arada bir dışarıya çağır, kıskandığını belli et falan fistan. Bu konuyu da merak ettim umarım arada sırada güncellersin, bahtın açık olsun
Aynısını yaşadım. 2 kez umut verdi bıraktı.2019'dan beri bu platformu kullanıyorum.
Ve ilk defa bu tür bir mevzu adına konu açacağım. Bakalım.
Lise son öğrencisiyim ve yapmamam gereken bir hata yaptım. Bir kızı sevdim ve hayatımda ilk defa bir kızı sevdim.
Onunla konuşmak vakit geçirmek çok hoşuma gidiyor. Ancak bir 1 saat önce çok samimi iken bir saat sonra soğuk davranabiliyor. Anlam veremiyorum ve bu durum 3-4 aydır devam ediyor.
Bu sefer kendi kendime herkes herkesi sevmeyebilir diyorum ve geri çekiliyorum bu sefer kız daha samimi oluyor. Ne istiyor anlayamadım. Son 1-2 haftadır da bana ne ister ise yaptırabileceğini zannediyor gibi bir hava var (ama böyle bir durum söz konusu değil ). Bir şeye ihtiyacı olduğunda veya benim olduğunda çekinme gibi bir durumda yok.
Friendzone da olduğumu da hiç zannetmiyorum. Tam düzgün kız açılıyım dediğim yerde yine saçma bir hareketde bulunuyor. Ve boş ver Furkan diyorum.
Ama bir türlü aklımdan çıkmıyor. Çıkmadığı için en azından muhabbetin devam etmesini istiyorum, sonrasında tekrar acaba diyorum ve yine bu duygularım topraklanıyor.
Kızda hipergami olup olmadığını merak ediyorum ama içerisinde bulunduğumuz kurumunda benim sözüm ondan 5-6 kat daha fazla geçer. Nasıl davranmalıyım kıza ya da boş vermeli miyim (denedim ama olmuyor bir türlü kendine bağlıyor tekrar)?
Son olarak da kızın yanında iken ortama bir ağırlık koyamıyor gibi hissediyorum. Hem cinslerim ve karşı cins içinde böyle bir durum söz konusu değil. Ama kızın yanında olmuyor.
Kafam çok karışıyor. Fikri olan bir abim var mı?
@Grim Reaper bunuda gör hocam, bunuda. Kadın milletinden yüzümüz gülmedi be.Bende benzer bir olay yaşadım. Yukarıda söylediğim 2 kez umut verip bırakma mevzusu. Bende senin gibi hediye almak istedim. Niyet belli etmeye çalıştım. Hediye paketi yaptım. Kolye ile mi band 3 almıştım. Sonra o gün okul çıkışında en yakın arkadaşı arkama denk düşmüştü. Yanındaki kıza "aa, bak sudeninki, müco (Mücahit) hediye vs. Alan bu çocuk işte." demişti. Bana "sudeninki" demesi yetmişti. (maalesef.) kız ile yan yana gelmemiz imkansızdı. 7'li arkadaş gruplarıydı onlar. (her birisi bizim ekipten bir erkeğe dert çektirmişti bende 7. Olarak seriyi tamamladım ) göz göze gelince utanıyordu. Bakmaya kıyamıyordum. Kalbim yerinden fırlayacak gibi oluyordu. Akşamları konuşurduk instagramdan. Gelir yazardı ben hemen dönüş yapardım. 10 20 dakika sonra bakardı her mesaja. Hatta bir ara geceleri yazıyor diye; okuldan döner dönmez saat 00:00'a kadar uyuyup uyanırdım. Sonra telefondan instagramı açar, chatimizi afk bırakırdım. Ets2 açardım arkada güllü,bergen,cengiz kurtoğlu, özellikle müslüm gürses. Seni yazdım (favori) açardım bir yandan oynardım bir yandan hep aklım onda olurdu. Sabahlarıda duşumu alır hevesle okula giderdim. Derslerde uyur, teneffüslerde uyanırdım. Agalarımı peşime takar, 15 dakika tenefüsümü onu görmek için kullanırdım. (basketbol turnuvalarında beni izlediği maçlarda turbo mod'a geçiş sağlıyordum. Turnikeler, üçlükler havada uçuşurdu.) sonra kız bir anda kayboldu. Teneffüslerde çıkmamaya başladı. İnstayı kapattı. Derslere yoğunlaştı dediler. Tabii o olaydan sonra artık olmaz diyip ilk rakı masasını kurduk. Sonra okul bitimine doğru yakın bir arkadaşıma; biz mücahit ile olacaktık vazgeçti demiş. Sonra arkadaşta yeniden yapayım aranızı diye yoklamış kızda olur demiş. Ondan sonra kız o gece yazmıştı. Sabahlamıştık. İlk kez kesintisiz konuşmuştuk. Sonra 2 gün 3 gün artık niyetler apaçık belli (ben öyle sanıyorum tabii). Kız işte arkadaşım yokladığında sözlendik, haberin yok. Falan demiş. Neyse artık gün geldi abicim. Bir fırladım dükkandan papatya bahçesi diye adlandırdığımız üründen yaptım. En ince detaya kadar dikkat ettim. Süsledim püsledim. Bir girdik oturduk kafeye. Verdim çiçeği. Daha söylediklerimiz masaya gelmeden; "ben sana umut vermek istemem ama, ben seni arkadaşım olarak görüyorum" dedi. Yıkıldım abi. 2.rakı masasını kurduk. Güya o masa ile onu silip atacaktım. Daha elimi uzatıp yudumlamaya mecalim yoktu. Yaşama hevesi kalmamıştı. Sönmüştü resmen. Şimdi olayın üstünden 1-1,5 yıl geçmiş. Lise falan bitmiş artık ticaretle, dükkanımı evimi çevirmeye odaklanmışım. Numarası var arayamıyorsun. Instagram var yazamıyorsun. Adres var gidemiyorsun. Öyle işte..
Bizdeki şans ile anca o papatyaların bahçesini kurarız. Başkaları alır gider geçer.Bende benzer bir olay yaşadım. Yukarıda söylediğim 2 kez umut verip bırakma mevzusu. Bende senin gibi hediye almak istedim. Niyet belli etmeye çalıştım. Hediye paketi yaptım. Kolye ile mi band 3 almıştım. Sonra o gün okul çıkışında en yakın arkadaşı arkama denk düşmüştü. Yanındaki kıza "aa, bak sudeninki, müco (Mücahit) hediye vs. Alan bu çocuk işte." demişti. Bana "sudeninki" demesi yetmişti. (maalesef.) kız ile yan yana gelmemiz imkansızdı. 7'li arkadaş gruplarıydı onlar. (her birisi bizim ekipten bir erkeğe dert çektirmişti bende 7. Olarak seriyi tamamladım ) göz göze gelince utanıyordu. Bakmaya kıyamıyordum. Kalbim yerinden fırlayacak gibi oluyordu. Akşamları konuşurduk instagramdan. Gelir yazardı ben hemen dönüş yapardım. 10 20 dakika sonra bakardı her mesaja. Hatta bir ara geceleri yazıyor diye; okuldan döner dönmez saat 00:00'a kadar uyuyup uyanırdım. Sonra telefondan instagramı açar, chatimizi afk bırakırdım. Ets2 açardım arkada güllü,bergen,cengiz kurtoğlu, özellikle müslüm gürses. Seni yazdım (favori) açardım bir yandan oynardım bir yandan hep aklım onda olurdu. Sabahlarıda duşumu alır hevesle okula giderdim. Derslerde uyur, teneffüslerde uyanırdım. Agalarımı peşime takar, 15 dakika tenefüsümü onu görmek için kullanırdım. (basketbol turnuvalarında beni izlediği maçlarda turbo mod'a geçiş sağlıyordum. Turnikeler, üçlükler havada uçuşurdu.) sonra kız bir anda kayboldu. Teneffüslerde çıkmamaya başladı. İnstayı kapattı. Derslere yoğunlaştı dediler. Tabii o olaydan sonra artık olmaz diyip ilk rakı masasını kurduk. Sonra okul bitimine doğru yakın bir arkadaşıma; biz mücahit ile olacaktık vazgeçti demiş. Sonra arkadaşta yeniden yapayım aranızı diye yoklamış kızda olur demiş. Ondan sonra kız o gece yazmıştı. Sabahlamıştık. İlk kez kesintisiz konuşmuştuk. Sonra 2 gün 3 gün artık niyetler apaçık belli (ben öyle sanıyorum tabii). Kız işte arkadaşım yokladığında sözlendik, haberin yok. Falan demiş. Neyse artık gün geldi abicim. Bir fırladım dükkandan papatya bahçesi diye adlandırdığımız üründen yaptım. En ince detaya kadar dikkat ettim. Süsledim püsledim. Bir girdik oturduk kafeye. Verdim çiçeği. Daha söylediklerimiz masaya gelmeden; "ben sana umut vermek istemem ama, ben seni arkadaşım olarak görüyorum" dedi. Yıkıldım abi. 2.rakı masasını kurduk. Güya o masa ile onu silip atacaktım. Daha elimi uzatıp yudumlamaya mecalim yoktu. Yaşama hevesi kalmamıştı. Sönmüştü resmen. Şimdi olayın üstünden 1-1,5 yıl geçmiş. Lise falan bitmiş artık ticaretle, dükkanımı evimi çevirmeye odaklanmışım. Numarası var arayamıyorsun. Instagram var yazamıyorsun. Adres var gidemiyorsun. Öyle işte..
@Grim Reaper bunuda gör hocam, bunuda. Kadın milletinden yüzümüz gülmedi be.