Senin yaşlarındaki birinin aşk acısı çekmesi ve bunu büyük bir acı olarak nitelendirmesi oldukça doğal. Ancak yaşın ilerleyince, bu zamanlarını özleyeceksin ve "keşke tek derdim aşk acısı olsaymış." diyeceksin.
İki buçuk yıllık bir ilişkinin sancıları anında bitmez. Her geçen sürede ayrılık acın hafifleyecek. 6 ay sonra - en kötü ihtimalle 1 yıl sonra - ayrılığın acısı tamamen bitmiş olacak ve onun yokluğuna alışmış olacaksın. Unutmaktan kastın hafızandan silinmesi ise bu mümkün değil. Ancak ona karşı hislerin tamamen bitecek. 3 yıl sonra senin için "herhangi bir insan" olacak. Yani demem o ki, senin gözünde özel bir tarafı kalmayacak. Büyük ihtimalle bugünleri düşününce gülüp geçeceksin.
İnsan uzun bir ilişkiden yeni ayrıldığında o kişiyi vazgeçilmez olarak görüyor. Kimseyi onun kadar sevemeyeceğini, kimsenin seni o kadar sevmeyeceğini, kimseyle o kadar anlaşamayacağını düşünüyor. Ama bu büyük bir yanılgı. 8 milyar insan arasında kendine en uyumlu insanı seçme ihtimalin, 1 yıl içerisinde Dünya Savaşı'nın çıkma ihtimalinden daha düşük. Emin ol ondan daha iyi seçenekler karşına çıkacak.