İnsanın gerçek yüzünü sıcak havada, toklukta ve huzurlu anda göremezsiniz.
Havanın soğuk oluşu, karnın aç oluşu ve itibarın yükselişte olduğu zaman ortaya çıkar.
Kendi yemeden çocuğunu yediren anne, soğuk havada çocuğu tarafından aç bırakılır.
İlk söylemede anlamayan çocuğa defalarca aynı şeyi söyleyen baba, ileriki zamanlarda haklı çıkmak ve 2.defa söylediği için çocuğu tarafından aptal yerine konulur.
Kendi öfkesini hayvanlardan çıkaran, sadakat duygusuna güvenerek senin güvenini sarsıp kendini akıllı zannederek seni aptal yerine koyan herkes şerefsiz oğlu şerefsizdir.
İnsan para için annesini, babasını ve kardeşini hiç umursamadan mahkemelerde süründürür, kavgalar çıkartır, çileden çıkartır ve cinayet işler.
Yer yüzünün en şerefsiz, en acımasız, en zalim, ne yalancı ve hayvan kadar değeri yoktur bazen insanın.