1. Saygıyla ve içten şekilde tartışabilenler.
2. Saygıyla ve içten bir şekilde tartışamayanlar.
Ayrımım bu şekilde.
Hangi görüşte olduğu hiç fark etmez, saygıyla tartışabilen insanlarla gayet rahat olabiliyorum. Saygısızlık varsa da, haklı bile olsa benden değer görmesi pek mümkün değil.
Not:
Tartışmaların illaki bir kazananı olmak zorunda değildir. Bu bakımdan illaki "ben kazanacağım" diye yola çıkılmamalı ve karşı tarafı "nazik kelimelerle bile olsa" kısır döngüye girmiş bir şekilde sıkboğaz etmemelidir.
Yeterli bir miktar konuşulduysa ve fikirler değişmiyorsa: Konu güzelce toparlanır ve iki taraflı sonlandırılır. Bu saygılı tavrı "insanlığın en çok ihtiyacı olan" şeylerin ilkleri arasında görüyorum. Aile, arkadaşlık, iş ortamı vs. her yerde kurtarıcı.