"İnsanları onlara yaptığımız iyilikler kadar severiz" argümanı

"İnsanları bize yaptıkları iyilikler kadar değil, bizim onlara yaptığımız iyilikler kadar severiz" argümanı sizce mantıklı mıdır? Size göre doğru mudur?

Mantıklı.

İlişkinin seviyesine göre değişir, net yargıya varılamaz.

Sevgiyi tanımlama şekline göre değişir. Sevginin, çıkarla bağdaştıralabilir bir olgu olduğunu düşünmemem sebebiyle de konudaki argüman zannımca dayanaksızdır.

Bu deyişten anlaşılan sevginin eylemle gösterilmesi gerektiğine çıkıyor. İyilikten kasıt nedir? Birinin bize yaptığı iyilik için ona gülümsememiz de bir iyiliktir bence. Yine bu söz birilerine iyilik yapmıyorsam o zaman insanları pek de sevmiyorum anlamına da çıkıyor. Tabi ki sevgi karşılıksız bir eylem ama senin kendi sevgini sorgulatan bir söz. Yani birileri sana iyilik yapmamış ya da yapmış olsun bu senin sevgini belirlemez, senin yapmış olduğun iyilik senin sevgi ölçünü belirler demekte. Nitekim birinin bize yaptığı iyilik için ona sevgimizi belirtiriz bir şekilde bu da yine günün sonunda bizden çıkan bir iyiliktir. Ama biri bize iyilik yapmasına rağmen karşılık olarak değil de his olarak bizde de bunun sonucu olarak bir duygu uyanmıyorsa ve bir şey yapmıyorsak o zaman sevgimiz bitmiş demektir. Yani bu duygunun karşı tarafla bağlantısı olsa da tamamen günün sonunda bize bağlı bir şey olduğudur sonucuna varıyorum.

Sacmalik.

Hic iyilik yapmadiysan hic sevmiyorsundur, bu kadar utiliteryensen zaten sevgiyi kafana da takmazsin.

Aslına bakarsak şu an bulunduğumuz dönem içerisinde doğruluğu olabilir. Çünkü bireyler iyilik yaptığı kimselere daha fazla sempati besleyebilir. Ama şu kadar severiz diye bir sınırlandırma olması saçma. Belki iyilik yaptığımız kişiler, yapmadığımız kişilere göre bize daha iyi geliyor ve o yüzden daha çok sevgi besleyebiliriz. Bu demek değil ki başkaları bize iyilik yaptıkları iyilikleri hiç göreyim, dediğim gibi bu tarz sınırlandırmalar olunca çıkarılan sonuç çok absürt oluyor. Hele hele psikoloji, davranış, ilişkiler gibi çok etkeni olan konularda sınırlandırmalar yapmak bir şeyin sebebi sadece bir etknin olduğunun kanısında olmak çok yanlış ve dogma.

Bana göre yanlış sadece daha fazla sempati duymama sebebiyet verebilir. Bu arada sevmek eylemi çok farklı bir şey. Şu an için kendimce tanımını yapamıyorum. Zamanla bu tanım bende özgün bir şekilde oluşacaktır.

Bu tarz söylemler sanki internette pompalanan felsefik görünen ama içi boş sözler gibi geliyor.

Bu sözü Tolstoy Savaş ve Barış kitabında kullanmıştır. Eklemeyi unutmuşum.

Andar Han dedi:

Sevgiyi tanımlama şekline göre değişir. Sevginin, çıkarla bağdaştıralabilir bir olgu olduğunu düşünmemem sebebiyle de konudaki argüman zannımca dayanaksızdır.

Genişletmek için tıkla...

Argüman tamda sizin dediğinizi destekliyor fakat siz yanlış anladınız sanırım ordaki ifadeleri
İnsanların bize yaptıkları iyilikler bizim onları ne kadar sevdiğimizi değil,onların bizi ne kadar sevdiği manasına gelir,fakat biz insanlara iyilik yapıyorsak bu yaptığımız iyilikler ile sevgimizin gücü doğru orantılıdır yani kişi ne kadar seviyorsa o kadar da iyilik yapar anlamında

@ibooo662 haklısınız, cümleyi ifade ettiginiz şekilde anlamamıştım. Seven kişi, sevdiğinin iyiliğini ister ve bunun için çabalar tabii. Ya da sevgiyi eyleme dökme şekli, iyiden geçer.