Kardeşim okumayana, meslek edinmeyene, vasıfsız kişiye hayat şartları böyle Türkiye'de. Biraz hayatın bu yönünü de gör, okuma isteğini daha çok kabartır.
Ben de senin yaşlarındayken çalıştım o tarz işlerde. Giriş saatin bellidir ama çıkış saatin belli değildir
Saat 22.00. 22.20'de izin alırdım çıkmak için. Çıkmadan önce suları da dolaba doldur çık, şu çöpleri de boşalt. Masaları tekrar silip, çık gibi şeylerle 1 saat daha takıyorlardı bana.
İnsan değil, köle görüyorlar çünkü. Bana katkısı para dışında ne oldu diyorsan, okuma isteğimi arttırdı. Biraz daha gözümün açılmasını sağladı. Ve turistler fazlasıyla geldiğinden, iletişime çok fazla geçiyordum. İngilizce bonusu oldu birazcık.
Yapılacak, dayanılacak bir iş değil ama sabret. Cefa çekilmeden sefa sürülmüyor. Şu an fiziksel olarak 10 yıl öncesine göre daha güçlüyüm, kuvvetliyim ama şu an öncekine göre daha az çalışıyorum, daha çok kazanıyorum
Bu işler böyle maalesef.