Merhaba.
Hint-Avrupa dil ailesinden nefret ediyorum ve Avrupa hayranı da hiç değilim diyerek giriş yapayım. Gırtlaktan ses çıkarılan dillerden de aynı şekilde nefret ediyorum.
Bildiğim diller:
İngilizce zorunluluktan, çalışmaktan ve maruz kalmaktan C1. Artık günlük hayatımda Türkçe gibi bir şey.
Japonca seviyorum, hobi olarak öğrenmek gibi zevkli bir şey benimki. Zaten öğrenmek için çabalamadan grameri kelimeyi genelde animeden maruz kalarak öğrendim sonra da üstüne biraz çalışarak kanji koydum. Anlayacağınız üzere dinleyerek öğrenmeye de yatkınım. Konuşma ve dinleme seviyem N3 falan. Yazma okumada haliyle biraz daha gerideyim.
Almanca A2 diyebilirim. Onu da her gün iğrenerek falan çalıştım, kursa gittim biraz da. Bir daha dil çalışırken iğrenmek istemiyorum.
Korece başlangıç olarak var. Saymam genelde ama sorulursa söylerim. O da maruz kalmaktan gelenler.
Öğrenmeyi düşündüğüm dil:
İspanyolca denedim birkaç kez. Gırtlaktan ses çıkmıyor, iyi hoş. Ondan ilerlerken biraz Fransızca da baktım ve başlangıçta benzer göründüler ama Fransızca gırtlaktı. Sonra aklıma takılan bir şey oldu. İtalyanca da Fransızca ile benzer görünüyordu. Ayrıca Avrupa'da bir yer ilgimi çekiyorsa eğer o yer Venedik'tir. En azından işime yarayacak bir şey olsun hobi için bile olsa diye düşündüm. Almancanın yerini almasını planladığım, vaktimi azıcık harcayacağım öylesine bir dil olacak özetle. Peki hangisi olmalı?
İtalyanca pek duymadığım için gırtlak kullanıyorlar mı merak ediyorum açıkçası. Cümleleri, cinsiyet kullanımları nasıl? Daha çok İngilizce gibi basitleştirilmiş halde mi yoksa hala İngilizcenin atası olan Almanca gibi cisimlerin cinsiyetleri ve der, die, das, den, dem falan illallah mı ettiriyor?