İyi insanlar neden hep üzülür?

Şükrü Ali Ögel dedi:

@WolreaG Kolay yönetilmek de iyi olmak arasında bir çizgi var. Saflık veya diğer konularla ilgili şunu diyebilirim "Kendinizden taviz vermeden iyi olabilirsiniz." zaten iyi olmak demek karşınızda bir arkadaşına laf atan adama susmak demek değildir. Aksine tepki vermektir.

Gene hayatının düzensiz olduğundan şikayet etmişsin. Doğrudur dönem dönem rutinlerimiz deforme olabilir gayet doğal.

Bence senin sorunun iyilik/kötülük veya dini bir motivasyona ve örüntüye sahip bir olay değil. Sen sadece insan ilişkileri ve ikili ilişkiler konusunda kötü durumdasın.

Bu cendereyi terk etmek istiyorsan birkaç insanla tanış ve konuş. Elbette herkes inanılmaz olmayabilir ve elbette herkes beklediğin gibi değildir fakat karşında çay içip belki de birkaç okey taşı dizebileceğin adamla geçireceğin vakit daha faydalı olacaktır.

Yani bazı şeyleri değiştirmek senin elinde.

Genişletmek için tıkla...

Cidden iyi analiz yaptınız. Benim insan ilişkilerim ve ikili ilişkilerim kötü. Bu zamana kadar 2 tane dostum oldu birisi sırtımdan vurdu birisi gördüğü kötü seyi söylüyor yani dost değil. İkili ilişkide yanlış kişiden hoşlandım oda benden hoslanMIŞ ve bunun acısını çekiyorum 1 hafta konuşmuştuk. Yani benim arkadas edinme problemim var karşı cins degil kendi cinsimlede. Bunu aşmam lazim ama nasıl olcak inanın bilmiyorum.

WosTidReis dedi:

İyi olmayacaksınız hocam günümüz dünyasında hep kötüler kazanıyor. İyi olmasa da durum böyle. Edebiyat yapmaya gerek yok iyiler sadece ve genelde filmlerde kazanır ve bu çok nadir gerçek hayata dönüşür. Ayıptır söylemesi günümüz insanları iyi niyetli birini sömürüp aptal yerine koyuyor. Ben de herkese iyi davranan biriyim genelde istisnalar hariç ama durum bu yapacak bir şey yok.

Genişletmek için tıkla...

Anlıyorum sizi ama bu durum cidden kötü. İyi olduğumu sandığım veya gerçekten iyi olduğum için başkalarının hayatlarına da karışmıyorum kendime zarar veriyorum bunu nasıl anlarsınız bilmem ama ilişkide de böyle, arkadaşlıkta da. Yani diyemediğim şeyler için kendimi yiyorum ve arkadaş edinememe problemi beni yakıyor.

Konuyu hoplatıyorum ama belki görürsünüz tavsiyeniz olur. Benim özgüven kazanmam lazım kendi egomu kazanmam lazım. Benim arkamda kimse yok arkadaş olarak arkadaş dediklerim hep sattı beni yani bana düşman gibiler. Bu yüzdende olmayan egom iyice düştü ki bir sorun yaşadığımda diyecek kimsem yok. Muhtaç gibi de durmak istemediğimden birkaç gündür tek takılıyorum. Benim sizden alabileceğim en iyi tavsiye ben nasıl özgüvenli egolu olurum? Benim utanmam yok arkadaşlar ben yani öyle insanların yanında bağır deseniz bağırırım ama üzerimi çıkaramam ben o derece utanma duygusunu yitirmiş birisiyim, ama işte insanlara karşı nedense utanma olmamasına rağmen kendime güvenim egom yok.