Alitasbasi67
Decapat
- Katılım
- 22 Ağustos 2018
- Mesajlar
- 463
- Çözümler
- 1
Göndermeleri anlayacağınızı düşünüyorum hikayem uzun olduğu için diğerinde okumadılar şiirimi okuyacaklarını düşünüyorum hikaye tarzı şiir yazdım ( Bu sondu adminler son kez onaylarsanız sevinirim reklam olmasın diye tekrar yazdım)
Başlangıç ve Son
Bir adam vardı, gözleri sarı
Bir adam vardı, boyu uzun
Odasındaydı yürüdü, yürüdü pencereye kadar gitti.
Baktı pencereden dışarıya, gördü evleri
Göremedi ağaçları, sinirlendi! Hayaller kurdu.
Adem ve Havva’yı hayal etti.
Tanrının sesini hayal etti
Tanrı:
- Siz ne yaptınız benim güzel eserime?
Tanrı kızgındı. Adem ve Havva’yı cezalandırdı.
Yolladı onları başka bir yere
Adem:
- Burası neresi?
Havva:
- Neresi olacak dünya burası! Burası benim sayemde ölene dek yaşayacağımız yerdir Adem!
Havva önlerinde duran melekleri gördü.
Havva:
-Kaçalım bunlar bizi yok edecekler.
Adem:
-Ben kaçmam! Tanrı beni yarattı korumasını da o yapacak ben ölmem! Benim buraya getirlmemin bir amacı olmalı!
Gökten bir şimşek düştü Meleklerin bedeni toz toprak oldu.
Adem ile Havva gece vakti ilişkiye girdiler
2 erkek oldu Adem’deki gurur kimsede yoktu kız doğurmadı ne mutluydu.
Birinin adı Kabil Birinin adı Habil ne uyumlu isimlerdi bunlar!
Kabil kıskanıp kardeşini öldürdü. Sonradan Tanrıya şunu dedi. “Sen durdurmadın bunu demek ki ölmesi gerekiyormuş!
Tanrı: “ Bana şirk koşanlar cezalandırılacak!” dedi ve Kabil’in alnına mühür koydu. Artık geri kalan hayatı boyunca acı çekecekti.
Diğer insanlar da savaştılar, seviştiler,nesillerini büyüttüler. Çocuklar babalarının tahtını almak için öz babalarını öldürdüler! Tahtı kimseye bırakmamak için kardeşlerini öldürdüler! Kabilde kardeşini öldürdü ama o katil diye anıldı diğerleri anılmadı. Adalet denilen şey buydu işte!
Yıllar ilerledi geçti. Artık ev inşa edecek yer yoktu! Ağaçları öldürelim onlardan üstün değil miyiz? Hayvanları öldürelim onlardan üstün değil miyiz? İnsanları öldürelim eşitlik denilen şey yok ya!
Uzun boylu adam sinirlendi ve attı kendisini pencereden diğer dünyadaki mutlak adaleti görmek için!
Başlangıç ve Son
Bir adam vardı, gözleri sarı
Bir adam vardı, boyu uzun
Odasındaydı yürüdü, yürüdü pencereye kadar gitti.
Baktı pencereden dışarıya, gördü evleri
Göremedi ağaçları, sinirlendi! Hayaller kurdu.
Adem ve Havva’yı hayal etti.
Tanrının sesini hayal etti
Tanrı:
- Siz ne yaptınız benim güzel eserime?
Tanrı kızgındı. Adem ve Havva’yı cezalandırdı.
Yolladı onları başka bir yere
Adem:
- Burası neresi?
Havva:
- Neresi olacak dünya burası! Burası benim sayemde ölene dek yaşayacağımız yerdir Adem!
Havva önlerinde duran melekleri gördü.
Havva:
-Kaçalım bunlar bizi yok edecekler.
Adem:
-Ben kaçmam! Tanrı beni yarattı korumasını da o yapacak ben ölmem! Benim buraya getirlmemin bir amacı olmalı!
Gökten bir şimşek düştü Meleklerin bedeni toz toprak oldu.
Adem ile Havva gece vakti ilişkiye girdiler
2 erkek oldu Adem’deki gurur kimsede yoktu kız doğurmadı ne mutluydu.
Birinin adı Kabil Birinin adı Habil ne uyumlu isimlerdi bunlar!
Kabil kıskanıp kardeşini öldürdü. Sonradan Tanrıya şunu dedi. “Sen durdurmadın bunu demek ki ölmesi gerekiyormuş!
Tanrı: “ Bana şirk koşanlar cezalandırılacak!” dedi ve Kabil’in alnına mühür koydu. Artık geri kalan hayatı boyunca acı çekecekti.
Diğer insanlar da savaştılar, seviştiler,nesillerini büyüttüler. Çocuklar babalarının tahtını almak için öz babalarını öldürdüler! Tahtı kimseye bırakmamak için kardeşlerini öldürdüler! Kabilde kardeşini öldürdü ama o katil diye anıldı diğerleri anılmadı. Adalet denilen şey buydu işte!
Yıllar ilerledi geçti. Artık ev inşa edecek yer yoktu! Ağaçları öldürelim onlardan üstün değil miyiz? Hayvanları öldürelim onlardan üstün değil miyiz? İnsanları öldürelim eşitlik denilen şey yok ya!
Uzun boylu adam sinirlendi ve attı kendisini pencereden diğer dünyadaki mutlak adaleti görmek için!
