Kahramanmaraş'ta 7.7 büyüklüğünde deprem

Aynen ben de Hatay'da yaşadım o depremi Antakya'da hâlâ o psikoloijiyi tam olarak atlatabilmiş değilim. Merkezde misiniz, biz de Bursa Karacabey'e taşındık.
 
Aynen ben de Hatay'da yaşadım o depremi Antakya'da hâlâ o psikoloijiyi tam olarak atlatabilmiş değilim. Merkezde misiniz, biz de Bursa Karacabey'e taşındık.
İnegol’deyim ben de hocam.
 
Adana'da yaşıyorum. O gün tam saat 4'te tuvalete kalkmak için uyanmıştım. Sallantıyı hissettim bağırmaya başladım bütün komşuların kapısına vurduk. Herkes aşağı geldi. Tabi ev göle yakın. Ailecek arabaya bindik sabaha kadar Adnan Menderes yolunda arabada yattık hava 5 derece falandı. Babam eve çıktı eşyaları aldı oradan iş yerine geçtik. Öğlen ise akrabalarım geldi 10 kişi falan. Oturuyoruz. Birden ikinci 7.5 sarsıntı oldu ve hepimiz iş yerinin bahçesine çıktık. Yerde yağmurdan dolayı su birikintisi vardı. Yerde o dalga dalga sallanıyordu. Bizim 97 model E200 ve 99 model Alfa Romeo feci sallanıyordu. 2013 CLA da yerinden oynadı el freni çekili olmasına rağmen. Neyse biz Nisan ayının ortasına kadar iş yerinde kaldık. İş yeri şehir merkezinde değil. Adana'ya 40 km uzakta. 7 kişi kaldık ama kalabildik. Mutfak yatak odası TV banyo falan vardı. Banyoya şofben taktık ve tehlike geçene kadar kaldık. Eve ilk girdiğimde odam sağlamdı ama kitap rafım düşmüştü. Haliyle monitörümün kasası paramparça oldu. Arkada kırık var. Çalıştırdım. Sapasağlam. Daha kullanılır dedim ve hala kullanıyorum. Devre zarar görmemiş. Allah bir daha kimseye yaşatmasın. Ben artık tek yatamıyorum kardeşimin odasına yer yatağı seriyorum öyle yatıyorum travma oldu bana da. Ama depremden sonra namaz kılmayı artırdım ve devamlı namaza gidiyorum. İşyerinde ramazan ayımız geçti. Orucu iyi tutuyordum eksiksiz. Okullar başlamasaydı sıkıntı olmayacaktı. Okula 1 ay boyunca kitapsız sadece defterle gittim.
 
Şu depremi Konya karapınarda hissetmiştim, yatak bildiğin beşik gibi sallandı, ilk aklıma gelen Adana olmuştu. Ailem oradaydı herhalde Adana tamamen yıkıldı demiştim. Nasıl aradığımı bilmiyorum. Sonra Adıyaman'da arkadaşımızı 5 gün bekledik, sonuç belliydi ama işte. Allah bunu yaşayanlara sabır versin, ne desek boş giden gidiyor. Bunu göz göre göre İstanbul'da çok daha felaket bir şekilde yaşayacağız. Akıllanmamız dileğiyle.
 
Bende Ocak ayında asistan olarak atandım Adıyamana. Kendi tercihimdi ve orası sakin ve maaş da daha iyi olduğu in seçmiştim. Evim ağır hasar aldı ve zor çıktım içinden. Kedimi kaybettim onun dışında maddi olarak gram umurumda değil ciddi miktarda kaybım var ama olsun. 1 ay arabada yattım. Sonra Ankara da ailem de kaldım. Adıyaman'a git gel yaptım. Bizi işlevsiz hastanede çalıştırdılar. 3-5 gün üst üste nöbet tuttuk. Daha yeni normal mesaiye geçtik. Kalacak yerimiz yok bizi çağırıyorlardı. Neyse atlattık bunları da ama kedimi hala çok özlüyorum.
 
Saat 8 olmasına rağmen bir türlü hava aydinlanmamisti. Sonra geriye birşey kalmadığını gördük. Bitmeyen sağanak yağmur. Sürekli deprem, Arabada yorganin içinde olmamiza rağmen donmamız.
 

Yeni önüme çıktı altıma kaçıracaktım az kalsın maraşta dolu akrabam var çünkü.

1 kuzenim 1 yengem 4 dayım vefat etti İstanbul'da olduğum için buradadamı olacak korkusu ile 2 ay yatamadım doğru düzgün Allah kimseye yaşatmasın...
 
Saat 8 olmasına rağmen bir türlü hava aydinlanmamisti. Sonra geriye birşey kalmadığını gördük. Bitmeyen sağanak yağmur. Sürekli deprem, Arabada yorganin içinde olmamiza rağmen donmamız.
Hocam ben ilk depremde yatağın yanına çöktüm yatağı tutuyorum ama o kadar şiddetli ki zor tutunuyorum. Her taraf moloz içinde kapım açılmıyor sonra baktım komşunun duvarı düşmüş oradan çıktım. Arabanın anahtarını da bir şekil molozların içinde buldum. Normalde 10 dakikalık olan yol için 5 saat araç sürdüm. Benzin alacaktım satmadılar. En son hastaneye vardım arkadaşlara yardım edeyim dedim ikincisine de orada yakalandım. Bir çocuk getirmişlerdi omurga kırığı var hareket etmemesi lazım deprem olunca adam sırtladı götürdü daha dur diyecektim elim havada kaldı. Hala aklımda o çocuk.
 
Depremi çok iyi hissettim gerçekten çok kötüydü ben Gazipaşa'da yaşıyorum (Antalya) Evim acayip sallandı bizim buralar hep balçık acayip korktuk hastanenin duvarında ufak tefek hasar oluşmuş arada ne kadar mesafe var aslında.
 
Bizim ordaki hastane yıkıldı. İçindekileri bilmiyorum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için çerezleri kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…