Selamlar, iyi geceler. Umarım herkes iyidir. Biz yeni kuşağın (aslında her kuşağın) önemli problemlerinden biridir. Bu yaşlarda cesaret edemediğimiz olaylar, ileriki yaşlarda size çekingenlik, karamsarlık veya korku olarak geri dönebilir. Bu yüzden bence yaşlarımızı iyi değerlendirmek ve birkaç dakikalığına dahi ülke gündeminden uzaklaşıp, "gençlik" problemlerine bakmamız gerektiğini düşünüyorum. Söylemesi kolay tabii ki...
ülkemizde "ergen" kelimesinin, sürekli olarak problemleri olan, sivilceleri olan ve negatif duygular uyandıran bir kavram olmasından ötürü, "gençlik" kelimesini kullandım. Maalesef kendi yaş grubumuzu dahi bir kavrama sığdıramıyoruz. Ergen demek, gelişim sürecinin belki de en afili dönemini kapsayan yaşam bölümü demek. Tabii ki, sorunları olacak. İnsanları sırf "tipsiz" diye diğerlerinden dışlarsanız veya bunu negatif duygular oluşturan bir kelime haline getirirseniz; zaten içini berbat ettiğiniz ülkede bunalan ve gelecek kaygısı yaşayan gençlere zarar verirsiniz. Ergen dediğin, kız arkadaşını düşünür. Sivilcesini düşür. Hayallerini düşünür. Ancak ülkede öyle bir ortam bırakmadığınızdan ötürü, insanlar "ergen" olmaya çekiniyor. Benim içerlediğim durum bu. Hayatımızda hiçbir şey olmadığını fark ediyorsunuzdur zaten.
Genel olarak son dönemde, kendi yaşıtımızdaki biriyle görüşmemiz zor. Baskıcı ailelerin yanı sıra, zaten pandemi dönemiyle insanlardan uzaklaştık. Sosyalliğimizi kaybettik. Benim de pek aram yok ancak olması için çabalıyorum. Bir süredir, ülkenin olumlu yanlarına bakmaya çalışıyorum. Ücretsiz gençlik merkezi eğitimler buluyorum/bulamıyorum çoğunlukla. Çalıştığım parayla çeşitli kurslara gitmeye çalışıyorum. Cesaret biraz problem ama o da zamanla yerine gelir herhalde.
Peki sizin aranız nasıl? Sosyal'i sevmemin bir nedeni de yaş grubumun çoğunun burada bulunması. Cevaplarınızda çekinmenize gerek yok, kimse sizi ayıplamayacak. Büyük abilerimizde önerilerini veya anılarını paylaşmaktan çekinmesinler. Tekrar iyi geceler
2 3 teklif almışımdır ama tipim değillerdi. Tipim olanlar da beni görmezden geliyor. 40 yaşına geldiğimde sahilde bankta otururken puromu ve viskimi yudumlarken hala bakir olacağım.
Kızlarla nedense muhabbet edesim olmuyor.
Konuşmuyorum da daha önce de pek muhabbetim yok o yüzden genellikle 1 dakikadan fazla muhabbetim olmuyor.
Yani 0 gibi o da çok nadiren.
Ne zaman yazdığımı bilmiyorum ama pek de değişen bir şey olmadı.
Hala kankalarımla devam ediyorum takılmaya. Konuşabilecek insan da yok ya özel okulda.
Sevgilim de yok.
Şu aralar masa tenisi oynayabileceğim bir 10.sınıf buldum. Kız beni katlıyor
Selamlar, iyi geceler. Umarım herkes iyidir. Biz yeni kuşağın (aslında her kuşağın) önemli problemlerinden biridir. Bu yaşlarda cesaret edemediğimiz olaylar, ileriki yaşlarda size çekingenlik, karamsarlık veya korku olarak geri dönebilir. Bu yüzden bence yaşlarımızı iyi değerlendirmek ve birkaç dakikalığına dahi ülke gündeminden uzaklaşıp, "gençlik" problemlerine bakmamız gerektiğini düşünüyorum. Söylemesi kolay tabii ki...
ülkemizde "ergen" kelimesinin, sürekli olarak problemleri olan, sivilceleri olan ve negatif duygular uyandıran bir kavram olmasından ötürü, "gençlik" kelimesini kullandım. Maalesef kendi yaş grubumuzu dahi bir kavrama sığdıramıyoruz. Ergen demek, gelişim sürecinin belki de en afili dönemini kapsayan yaşam bölümü demek. Tabii ki, sorunları olacak. İnsanları sırf "tipsiz" diye diğerlerinden dışlarsanız veya bunu negatif duygular oluşturan bir kelime haline getirirseniz; zaten içini berbat ettiğiniz ülkede bunalan ve gelecek kaygısı yaşayan gençlere zarar verirsiniz. Ergen dediğin, kız arkadaşını düşünür. Sivilcesini düşür. Hayallerini düşünür. Ancak ülkede öyle bir ortam bırakmadığınızdan ötürü, insanlar "ergen" olmaya çekiniyor. Benim içerlediğim durum bu. Hayatımızda hiçbir şey olmadığını fark ediyorsunuzdur zaten.
Genel olarak son dönemde, kendi yaşıtımızdaki biriyle görüşmemiz zor. Baskıcı ailelerin yanı sıra, zaten pandemi dönemiyle insanlardan uzaklaştık. Sosyalliğimizi kaybettik. Benim de pek aram yok ancak olması için çabalıyorum. Bir süredir, ülkenin olumlu yanlarına bakmaya çalışıyorum. Ücretsiz gençlik merkezi eğitimler buluyorum/bulamıyorum çoğunlukla. Çalıştığım parayla çeşitli kurslara gitmeye çalışıyorum. Cesaret biraz problem ama o da zamanla yerine gelir herhalde.
Peki sizin aranız nasıl? Sosyal'i sevmemin bir nedeni de yaş grubumun çoğunun burada bulunması. Cevaplarınızda çekinmenize gerek yok, kimse sizi ayıplamayacak. Büyük abilerimizde önerilerini veya anılarını paylaşmaktan çekinmesinler. Tekrar iyi geceler
Yıllar önce, sevdiğim ve birlikte olduğum insanı kanserden kaybettikten sonra içimde anlam veremediğim bir his karşı cinsten uzaklaşmama neden oldu. Geç bile olsa bir şekilde bu hissi geri de bıraktım, bir sorunum yok artık karşı cinsle.