Kedi evin ve ailenin bir parçasıdır. Kendini de öyle görür. Onun için, yemek masasının "size ait bir yer" olmasının idrakı ve önemi yoktur. Yaşı küçükse belli bir durum/rahatsızlık eğitimi verilebilir.
Öncelikle, ağızdan elle beslemeye alıştırın. Bu en önemlisi. İleride ağızdan hap, enjektör ile sıvı vermeniz gerektiğinde işiniz kolay olsun. Nasıl mı? Ödül maması alın. Bir de nötr tablelter var. Sadece dolgu. Enseden bir elinizle kafayı yukarı çevirirken diğer elinizde tableti tutup o eliniz ile çeneyi/ağzı aralayıp tableti geriye doğru dil üstüne bırakın ve çeneyi kapalı tutun 3-5 saniye. Yuttuğunu anladıktan sonra, ödül mamasından küçük bir parça verin. Bunu günde 3-5 kez, bir hafta, iki hafta boyunca sabrı oranında tekrarlayın. Kedi kendi açısından ne öğrendi? Bu rezilliğe katlanırsam, sonunda çok güzel ödül var. Bu hayati olabilir ileride, o nedenle önce yazdım.
Öbür terbiye yöntemleri genelde şu mantıkla işler: Kedinin hoşlanmayacağı, rahatsız edici bir şeyi, sizden geldiğini anlamadan yapın.
Su tabancası, spreyi, ucu delikli sıkılabilir şişede su. İstemediğiniz (masaya çıkmak mesela) şeyi yaptığında, sizden geldiğini anlamayacağı şekide hafifçe ıslatın onu. Ne anlayacak? Bunu yaparsam, rahatsız olacağım.
Benzer şekilde, teneke kutu içinde bozuk paralar. İstemediğiniz şeyi yaptığında, sizden geldiğini anlamayacağı şekide kutuyu sallayıp gürültü yapın.
Terbiye etmek için kesinikle, vurmayın (hafifçe bile olsa) kediye, canını yakmayın, burnunu ona buna sürtmeyin. Tam tersi tepki verir.