Aslında burada amacına ters düşüyor gibi gözükse de aslında hala amacı doğrultusunda hareket ediyor anne kediler. Çoğunlukla sıkıntılı doğumlarda görülen bu durum yavru sayısında direkt bir azalmaya yol açsa da aslında diğer yavrularına avantaj/avantajlar sağlamak için yapılır. Yani kar-zarar ilişkisi göz önündedir.
Yavrulardan biri veya birkaçı yaşama ihtimalini düşürecek kadar zayıf doğabilir. Veteriner ortamında bile yaşatması güç olan bu yavrular doğada daha da zor yaşayacaklardır. Anne kedi sınırlı ve değerli sütünü boşa harcamak istemez ve zaten ölecek olan yavruyu öldürebilir. Bu bir yavrunun ölümüne yol açarken diğer yavruların yaşama ihtimalini arttırır.
Veya anne kedi doğumdan sonra açlıktan ölecek durumda ve zayıf düşmüş olabilir. Bu durumda da zayıf yavrunun öldürülmesi gözlenebilir. Buradan elde edilen protein anne kedinin toparlanmasını sağlar ve yine diğer yavruların yaşama şansını arttırır.
Eğer zayıf yavru yuvada kendiliğinden ölürse anne kedi ölü bedenin avcıların dikkatini çekmesini önlemek veya ölü bedenden yayılabilecek herhangi bir hastalığı veya paraziti önlemek için yavruyu yer.