Kendi hayatımın anlamsızlığını nasıl kırabilirim?

SusamliCocuk

Femtopat
Katılım
9 Ağustos 2021
Mesajlar
51
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
17 yaşında bir insanım ama o son COVID-19 salgınından beri yaşamak bana anlamsız gelmeye başladı. Artık ne izlesem ne yapsam ne üstünde bir uğraş versem bana anlamsız ve boş gelmeye başlıyor. Kendimi genel kültür ve bilim konularında geliştirdim o KOVID-19 zamanında. Ama artık hiç öyle kendimi geliştirme hissi yok bende. Eskiden devamlı merak edip girerdim içine ama o duygu kayboldu bende. Bazı insanlar bana sosyalleşmem gerektiğini vurguladı ama biraz kibirli gelecektir. Ama ben cidden mantıklı bir insan bulamıyorum, bakın aşırı bir zeki bir insan değilim ama kendi yaşıtlarımın ilgilendiği ve izlediği konuştuğu konulara bakınca cidden sosyalleşmek yerine asosyal olmak daha iyidir diyorum kendime. Yakın zamanda kız arkadaş edinmeyi denedim başarısız oldu zaten yaşamadığım çekmediğim bir olay kalmadı bilmiyorum ne yapabilirim cidden yaşamak bana artık anlamsız geliyor insanlar bana değersiz geliyor. Hayatlar evren zaman hepsi artık benim için bir önlemi yokmuş gibi geliyor ne yapabilirim kendime bir sürü hobi edildim. Maymun iştahlı oldum birden fazla hobi edildim ama günün sonunda arkada bıraktığım eserlere bakınca gereksiz olduğunu düşünmeye başladım eskiden yiyecekler yemek beni mutlu ederdi zevk verirdi ama artık o bile bana zevk vermiyor. Ne yapabilirim o döngüden çıkmak için?
 
Son düzenleyen: Moderatör:
17 yaşında bir insanım ama o son COVID-19 salgınından beri yaşamak bana anlamsız gelmeye başladı. Artık ne izlesem ne yapsam ne üstünde bir uğraş versem bana anlamsız ve boş gelmeye başlıyor. Kendimi genel kültür ve bilim konularında geliştirdim o KOVID-19 zamanında. Ama artık hiç öyle kendimi geliştirme hissi yok bende. Eskiden devamlı merak edip girerdim içine ama o duygu kayboldu bende. Bazı insanlar bana sosyalleşmem gerektiğini vurguladı ama biraz kibirli gelecektir. Ama ben cidden mantıklı bir insan bulamıyorum, bakın aşırı bir zeki bir insan değilim ama kendi yaşıtlarımın ilgilendiği ve izlediği konuştuğu konulara bakınca cidden sosyalleşmek yerine asosyal olmak daha iyidir diyorum kendime. Yakın zamanda kız arkadaş edinmeyi denedim başarısız oldu zaten yaşamadığım çekmediğim bir olay kalmadı bilmiyorum ne yapabilirim cidden yaşamak bana artık anlamsız geliyor insanlar bana değersiz geliyor. Hayatlar evren zaman hepsi artık benim için bir önlemi yokmuş gibi geliyor ne yapabilirim kendime bir sürü hobi edildim. Maymun iştahlı oldum birden fazla hobi edildim ama günün sonunda arkada bıraktığım eserlere bakınca gereksiz olduğunu düşünmeye başladım eskiden yiyecekler yemek beni mutlu ederdi zevk verirdi ama artık o bile bana zevk vermiyor. Ne yapabilirim o döngüden çıkmak için?

Onun çaresi yok be dostum ruhumuzu öldürdüler...
Bu Nihilizm'i Felsefe okuyarak dindirebilirsin ama geçiremezsin.
 
Felsefe okuyarak -ozellikle Nihilist olanlarin kitaplari- duzelme olmaz. Daha iyi hissetmezsin.

Kafa dengin olmadigini dusundugun insanlarla takilmayi, vakit gecirmeyi ogrenebilirsin ilk olarak. Ogrendikten sonra bakarsin arada zevk aldiklarin cikar. Bu davranista hicbir kaybin yok, 3-5 liralik indie oyunlari deneye deneye kesfetmek gibi düşün. Arada curukler cikabilir ama gercekten keyifli oyunlar bulmayacagin ne malum?
 
Yirmi beş yaşındayım. Bence her şey aidiyet meselesi. Bir yere, bir göreve veya bir işe, hatta belki birisiyle ortak bir hayata ait olduğun zaman yavaş yavaş hayat anlamlaşmaya başlıyor. Özellikle ait olduğun hayatta en iyisi olmaya çalıştığında, çevrendekilere en iyisini yaşattığında.

Bu aidiyetin sana gelmesini beklersen her şey daha da kötüye gider. Bu yüzden fırsat kollayıp senin yakalaman lazım. Çünkü hayat sen bir şey yapmadıkça ve kendini bir yere yerleştirmedikçe zaten anlamsız, kabullenmek gerek.

Sırf bu ihtiyaçtan dolayı bazı insanlar bir şeylere fanatik oluyor, bazı görüşlerin körü körüne savunucusu olabiliyor ama kendileri bile farkında değiller.

Ben kişisel olarak mesleğimde en iyisi olmak için çalışmaya ve çok sevdiğim bir kadınla birlikte olmaya, ileride de mutlu hayat yaşayacak çocuklar yetiştirmeye adadım kendimi.

Senin yaşın o kadar ufak ki, verdiğin bütün kararları bozarak bir yola sıfırdan başlama fırsatın var. Bunun değerini bil. Çünkü bu anlamsızlığı kıramadan geçirdiğin yıllarla birlikte yarın otuzuna yaklaştığın zaman, on yedi yaşında olmayı dileyeceksin.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı