O aileden hiçbir hayır gelmez, yıllarca daha çok yorulacak olsan bile gidebiliyorsan ayrıl evden. Akıl sağlığını korursun, gururunu kırdırmazsın, kendi ayaklarının üstünde durmayı da öğrendiğinde onlar arkandan koşacaklar. Sen yol verirsin o zaman da.
Ben de evden ayrıldığımda (kovulmak diyelim) 16 yaşındaydım, hemen bir iş bulup karın tokluğu ve biraz cep harçlığına çalışmaya başladım. Şirketin arka odasındaki kanepede yattım uzun süre, patronların evlerinde duş aldım, çamaşırlarımı yıkayıp ofisin arkasında kuruttum. Sonra lise - iş, üniversite - iş derken 9 yılım çok zor geçti ama şimdi çok mutluyum. Kimseye minnettar değilim, neye sahip olduysam kendi emeklerim sayesinde sahip oldum, her şeyin üstesinden kendim geldim ve hayatla ilgili hiçbir şey beni sarsamaz artık. Yeri gelecek 3-4 saatlik uykularla günlerini geçireceksin ama emin ol seni bir yük olarak gören ailenin yanında yaşamaktan bin kat daha iyidir bu.