Kendimi zorlayınca bitkin düşüyorum

Son bu aralar hafızamda; matematikte kötüydüm. Kendimi geliştirdim bayağı. Artık kendimi zorlayabiliyorum ve yapabiliyorum ama bir yere kadar. Kendimi zihinsel olarak zorlayınca bir süre sonra bayağı bitkin düşüyorum. Fiziki olarak zorlayınca gücüm kalmıyor. Kendimi zorlamayınca da olmuyor, zorlayınca da bir yere kadar. Hemen tükeniyorum. Çok kötü bir şey yapmak istediğim hayallerim var ama ayağa bazen zor kalkıyorum veya zihinsel olarak zorlayınca da kendimi yoruluyorum. Bu da bana çok koyuyor, yapamıyorum bir şey. Bunun çaresi var mı? Artık cidden başarılı olmak için kendime bile söz verdim. Çabalıyorum, disiplinim var ama olmuyor. Fiziki olarak zorlasam kendimi bitkin düşmüşken tekrar zorlayınca yine aynı şey. Zihinsel olarak da aynı, bitkin düşüyorum. Zorlasam bile olmuyor. Çaresi var mı bunun?

Not: Belki alakası vardır diye yazıyorum, yaşım 14, bu aralar bayağı kişiliğim değişti. Duygularımı göstermiyorum, az tepki veriyorum, daha soğuk kanlı oldum.

Selam!

Ben de 14 yaşındayım, matematik hariç hiçbir derse yoğunlaşamıyorum.

Ne üzücü ki, ilkokul öğretmenim tam 8 kere değişti ve adam gibi eğitim alamadım. Matematik küçük yaşta öğrenilmeliymiş, onu anladım.

Senin gibi zorladım, LGS'ye hazırlanırken 20'de 20'yi üst üste 4 kere yaptım ve başladığımda 3 netim bile yoktu.

George Orwell gibi yazarları okudum, bilim-kurguya, distopya ve itopyalara sardım, kişilik değişmesi, asosyalleşme, mal gibi konuşma ve hareketsizlik hala üstümde. Küçükken matematikle ilgilenDİRİLMEDİYSEN normaldir.