Birisi sizi manipüle etmiş gibi gözüküyor eğer öyle değilse aidiyet duygusuyla alakalı probleminiz vardır, bunun içinde uğraş bulmanız lazım yani spora başlayın, yapmadığınız şeyleri yapın, kendinize zaman ayırın.
Tam olarak aynı olmasada benzer şeyleri yaşadım. Bu durum bende insanlarla konuşamama olarak 10. sınıfta ortaya çıktı. (9. sınıf online geçti) Daha sonra zaten tanıdığım birinin grubuna girdim ve o gruptan ilerleyerek arkadaş edindim fakat 12. sınıfta bende dahil olmak üzere herkes ders çalışma derdine düştü ve tamamen yalnız kaldım ve konuşmak istediğim insanlarla bile konuşmadım, sınav stresi ile her türlü düşünceyi uçlarda yaşadım. YKS sonrası üstüne birtakım istenmeyen olaylar yaşadım. Şimdi üniversiteye geçtim ve herhangi bir kişinin boş anını gözlemleyerek oradan ufak bir arkadaş çevresi edindim. Burada size en çok benzediğim kısım insanlarla konuşmakta veya insanların önünde bulunma korkumun olmaması. Bu süreçte çok fazla kendimi sorguladım ve kendini anlamanın en iyi yolunun kendinle baş başa kalıp düşünmek olduğu sonucuna vardım. Bunun için en iyi aktivite bana kalırsa müzik dinleyerek yürüyüş yapmak. Devamlı olarak hergün yürüyüşe çıkıyorum ve yalnız olsamda bir aktivitem oluyor.İyi bir lisede okuyan bir 11. sınıf öğrencisiyim buraya danışma nedenim kendimi anlayamam konuya direk girecek olursam kendimi bildim bileli okulda dışarı pek çıkmayan bir çocuktum fakat ortaokulda yine de bazı espriler yapar ve sınıfı güldürmekten keyif alırdım 7. sınıfa geçtiğimde başka bir okula geçtim ve bu olay tamamen değişti ve kendimi tanıyamadığım bir hale dönüştü her şeyden önce insanlarla zorunlu olmadıkça konuşmamaya derste sorunun cevabını bilsem bile parmak kaldırmamaya başladım. Sınav stresi falan derken 8. sınıfı bitirdim amacım lisede güzelce sosyalleşmekti fakat gel gelelim o sıraya oturduğum anda sanki ben gidiyorum ve kontrolleri bir başkası alıyor, insanlarla birebir hiç konuşamıyorum yani zorunlu olmadığı sürece, 1-2 kere sınıftaki gruplara katılmayı denedim gaza gelip fakat bir süre sonra tamamen enerjim bitti ve istenmediğimi, insanlarla iyi bir iletişim sağlayacak özelliklere sahip olmadığımı düşünmeye başladım 9 ve 10. sınıfı böyle saçma bir şekilde geçti gösterdiğim belirtilere bakınca acaba bende sosyal anksiyetemi var diye düşündüm fakat bu da aklıma yatmadı çünkü bazı zamanlar kendimi öyle başarılı bir şekilde motive ediyorum ki bende sosyal anksiyete olmasına imkan yok diyorum. Mesela 10. sınıfta yaptığım sunumda tüm sınıf stresten dökülürken açık ara en iyi sunumu yapmıştım 30 kişinin önünde, benzer şekilde sanki sosyal medyadaki sınıf gruplarına yazı yazarken de o öteki ben gidiyor ve normal bir insan gibi yazıyorum. Kısacası şu anda buraya yazma nedenim sizden kendimi anlamama ve doğru hareketlerle iç huzura ulaşmamı sağlayacak tavsiyeler bulacağımı ummam.
Tam olarak aynı olmasa da benzer şeyleri yaşadım. Bu durum bende insanlarla konuşamama olarak 10. sınıfta ortaya çıktı. (9. sınıf Online geçti) daha sonra zaten tanıdığım birinin grubuna girdim ve o gruptan ilerleyerek arkadaş edindim fakat 12. sınıfta bende dahil olmak üzere herkes ders çalışma derdine düştü ve tamamen yalnız kaldım ve konuşmak istediğim insanlarla bile konuşmadım, sınav stresi ile her türlü düşünceyi uçlarda yaşadım. YKS sonrası üstüne birtakım istenmeyen olaylar yaşadım. Şimdi üniversiteye geçtim ve herhangi bir kişinin boş anını gözlemleyerek oradan ufak bir arkadaş çevresi edindim. Burada size en çok benzediğim kısım insanlarla konuşmakta veya insanların önünde bulunma korkumun olmaması. Bu süreçte çok fazla kendimi sorguladım ve kendini anlamanın en iyi yolunun kendinle baş başa kalıp düşünmek olduğu sonucuna vardım. Bunun için en iyi aktivite bana kalırsa müzik dinleyerek yürüyüş yapmak. Devamlı olarak her gün yürüyüşe çıkıyorum ve yalnız olsam da bir aktivitem oluyor.
ek: Şu anda bile insanlarla doğrudan iletişim kuramıyorum ama dolaylı yoldan bağlantı kurarak konuşmayı başarıyorum. En azından bu konuda ilerleme kaydettiğimi düşünüyorum.
Hocam sakıncası yoksa okuduğunuz üniveriste-bölüm bilgisini paylaşabilir misiniz? Büyük bir okul değilse ve bazı endişeleriniz varsa üniversiteyi paylaşmamanızı da olağan karşılarım.Tam olarak aynı olmasada benzer şeyleri yaşadım. Bu durum bende insanlarla konuşamama olarak 10. sınıfta ortaya çıktı. (9. sınıf online geçti) Daha sonra zaten tanıdığım birinin grubuna girdim ve o gruptan ilerleyerek arkadaş edindim fakat 12. sınıfta bende dahil olmak üzere herkes ders çalışma derdine düştü ve tamamen yalnız kaldım ve konuşmak istediğim insanlarla bile konuşmadım, sınav stresi ile her türlü düşünceyi uçlarda yaşadım. YKS sonrası üstüne birtakım istenmeyen olaylar yaşadım. Şimdi üniversiteye geçtim ve herhangi bir kişinin boş anını gözlemleyerek oradan ufak bir arkadaş çevresi edindim. Burada size en çok benzediğim kısım insanlarla konuşmakta veya insanların önünde bulunma korkumun olmaması. Bu süreçte çok fazla kendimi sorguladım ve kendini anlamanın en iyi yolunun kendinle baş başa kalıp düşünmek olduğu sonucuna vardım. Bunun için en iyi aktivite bana kalırsa müzik dinleyerek yürüyüş yapmak. Devamlı olarak hergün yürüyüşe çıkıyorum ve yalnız olsamda bir aktivitem oluyor.
Ek: Şu anda bile insanlarla doğrudan iletişim kuramıyorum ama dolaylı yoldan bağlantı kurarak konuşmayı başarıyorum. En azından bu konuda ilerleme kaydettiğimi düşünüyorum.
İstanbul Medeniyet Üniversitesi-MaliyeHocam sakıncası yoksa okuduğunuz üniveriste-bölüm bilgisini paylaşabilir misiniz? Büyük bir okul değilse ve bazı endişeleriniz varsa üniversiteyi paylaşmamanızı da olağan karşılarım.
Tamamdır hocam sağ olun, bir tahminde bulunmuştum kendimce tutmadı. Yine benim teori çöktü.İstanbul Medeniyet Üniversitesi-Maliye
Nasıl bir teori?Tamamdır hocam sağ olun, bir tahminde bulunmuştum kendimce tutmadı. Yine benim teori çöktü.
Bak şimdi ben de aynı durumdan muzdaribim ve cidden bununla başa çıkmak çok zor bir şey, hele hele benim gibi bunu iki yıl yaşamış olarak. Bakın yalnız değilim ama kendimi yalnız hissediyorum çünkü içimi dökebileceğim biri yok ve ne derseniz diyin insanlar artık eskisi gibi değil: riyakar ve anlayışsız. Bu yüzden başkalarından medet ummayın, bir süre iç huzurunuzu bulmaya çalışın eğer başınıza sülük gibi yapışmadılarsa. Kitap okuyabilirsiniz, YKS'ye şimdiden çalışabilirsin, (ki güzel olur) yani demek istediğim kendinizi geliştirmeye bakın bu süreç içinde. Kendinizi geliştirdiğiniz zaman diğerlerinin muhabbetleri çekilmiyor zaten, çevreniz azalıyor ve laylaylom takılan insanlardan eser kalmıyor.İyi bir lisede okuyan bir 11. sınıf öğrencisiyim buraya danışma nedenim kendimi anlayamam konuya direk girecek olursam kendimi bildim bileli okulda dışarı pek çıkmayan bir çocuktum fakat ortaokulda yine de bazı espriler yapar ve sınıfı güldürmekten keyif alırdım 7. sınıfa geçtiğimde başka bir okula geçtim ve bu olay tamamen değişti ve kendimi tanıyamadığım bir hale dönüştü her şeyden önce insanlarla zorunlu olmadıkça konuşmamaya derste sorunun cevabını bilsem bile parmak kaldırmamaya başladım. Sınav stresi falan derken 8. sınıfı bitirdim amacım lisede güzelce sosyalleşmekti fakat gel gelelim o sıraya oturduğum anda sanki ben gidiyorum ve kontrolleri bir başkası alıyor, insanlarla birebir hiç konuşamıyorum yani zorunlu olmadığı sürece, 1-2 kere sınıftaki gruplara katılmayı denedim gaza gelip fakat bir süre sonra tamamen enerjim bitti ve istenmediğimi, insanlarla iyi bir iletişim sağlayacak özelliklere sahip olmadığımı düşünmeye başladım 9 ve 10. sınıfı böyle saçma bir şekilde geçti gösterdiğim belirtilere bakınca acaba bende sosyal anksiyetemi var diye düşündüm fakat bu da aklıma yatmadı çünkü bazı zamanlar kendimi öyle başarılı bir şekilde motive ediyorum ki bende sosyal anksiyete olmasına imkan yok diyorum. Mesela 10. sınıfta yaptığım sunumda tüm sınıf stresten dökülürken açık ara en iyi sunumu yapmıştım 30 kişinin önünde, benzer şekilde sanki sosyal medyadaki sınıf gruplarına yazı yazarken de o öteki ben gidiyor ve normal bir insan gibi yazıyorum. Kısacası şu anda buraya yazma nedenim sizden kendimi anlamama ve doğru hareketlerle iç huzura ulaşmamı sağlayacak tavsiyeler bulacağımı ummam.