Kendisiyle aramda 2-3 yaş olmasına rağmen yaşıtmışız gibi davranıyor. Konu ne olursa olsun hiçbir şeye saygı duymuyor ve sürekli kendini benimle kıyaslıyor. Söylediğim her şeye hakaretle ve küfürle karşılık veriyor. Artık çekilmez hâle geldi. Ailemle de bu konuyu defalarca konuştum fakat hiçbir etkisi olmadı. Zaten kardeşimi böyle yapanlar da kendileri bir nevi.
Çevresi "keko" denilebilecek tiplerle dolu ve çok memnun bu durumdan. Yaşadığımız ildeki en kötü liseye gidiyor. Eğitim durumu da kötü kendisinin. Her anlamda çok sıkıntılı bir tip ve maalesef aynı evde yaşıyoruz. Dışarıda görsem yönümü değiştireceğim türden biri. Lisenin son yılındayım üniversiteye başladıktan sonra aramıza mesafe koyma şansım olur mu acaba merak ediyorum.
Tavırları gerçekten çok saygısızca ve saygısızlık alttan alamadığım şeylerden biri. Sadece çıkarı olduğu zaman kardeşimmiş gibi davranıyor. Aileme karşı da aynı fakat ailem hiç tepki vermiyor aksine üstüne daha çok düşüyorlar. Artık sesinden bile rahatsız oluyorum. Sırf ondan uzakta kalmak için üniversitede ayrı eve çıkmayı düşünüyorum.
İkiniz de ergenlik çağındasınız. Belki de ergenliğin vermiş olduğu asilikle minik meseleleri büyütüyor olabilirsiniz. Zamanla düzelebilir. Kıyaslama konusu ikinizin de kız olmanız kaynaklı olabilir.
İkiniz de ergenlik çağındasınız. Belki de ergenliğin vermiş olduğu asilikle minik meseleleri büyütüyor olabilirsiniz. Zamanla düzelebilir. Kıyaslama konusu ikinizin de kız olmanız kaynaklı olabilir.
Büyüdükçe geçiyor. Abimle ergenlik çağındayken neredeyse yumruklaşacak düzeyde kavga eşiğine gelirdik. Büyüdükçe ne kadar saçma sebepler olduğunu anlıyorsunuz. Zamana bırakın. Kardeşinizden nefret etmeyin.
Büyüdükçe geçiyor. Abimle ergenlik çağındayken neredeyse yumruklaşacak düzeyde kavga eşiğine gelirdik. Büyüdükçe ne kadar saçma sebepler olduğunu anlıyorsunuz. Zamana bırakın. Kardeşinizden nefret etmeyin.
Sen de bağırma. Ateşe körükle gitme. Evet, aile huzuru olmaz ama profesyonel destek olması lazım. Tabii karşı çıkmazsa. Aman, kötü işler başına açmasın.