Selamlar. Aslında bu sorun çocukluğumdan beri var. Hatta son 1-2 yıla kadar kızlarla bile sohbet edemiyordum. Sorun şu: Kızlarla konuşurken boşluğa falan bakıyorum. Eğer bir kızla göz göze gelsem anında gözümü başka yere çekiyorum. İşin ilginç tarafı, utanmıyorum. Neden bilmiyorum ama bir türlü cesaretimi toplayamıyorum. Belki de kendimi çok kasıyorumdur.
Selamlar. Aslında bu sorun çocukluğumdan beri var. Hatta son 1-2 yıla kadar kızlarla bile sohbet edemiyordum. Sorun şu: Kızlarla konuşurken boşluğa falan bakıyorum. Eğer bir kızla göz göze gelsem anında gözümü başka yere çekiyorum. İşin ilginç tarafı, utanmıyorum. Neden bilmiyorum ama bir türlü cesaretimi toplayamıyorum. Belki de kendimi çok kasıyorumdur.
Aynı sorunu 2 yıl öncesine kadar bende yaşıyordum. Ancak benim yaşadığım olay seninkinden kat ve kat daha kötüydü. En yakın arkadaşlarım hariç hiçbir insanla göz teması kuramıyordum. Bunun çözümü aslında 2 temele dayanıyor;
1- Öz güven
2- Baskın taraf olmak
Eğer bir konuşma esnasında karşı tarafında senin gibi normal bir insan olduğunu ve senden üstün olmadığını anlarsan konuşmalarda daha rahat olursun. Mimiklerin olsun konuşma tonun olsun bunları doğru şekilde kullanırsan, yani konuşmanın hararetini belirleyen taraf sen olursan konuşmanın hakimiyeti sende olur. Bu ikisini de başardığın vakit sen değil diğer insanlar senin gözlerinin içine bakmaktan çekinir
Genelleme yapmak kadar saçma bir şey yok. Çok özel meselelere inmek istemem ancak gayet özgüvenliyim, kolay kolay korkmam ve mutlu birisiyim. Tezin çürüdü yani
Genelleme yapmak kadar saçma bir şey yok. Çok özel meselelere inmek istemem ancak gayet özgüvenliyim, kolay kolay korkmam ve mutlu birisiyim. Tezin çürüdü yani
Bu illetin seni nasıl hissettirdiği beni zerre alakadar etmez ama matah bir şeymiş gibi gösterirsen tepkimi koyarım. Ben de sallamıyorum, zamanında araştırdım da söylüyorum.