Korku söylenceleri anlatma kültürümüze ne oldu?

just chillin

Hectopat
Katılım
1 Nisan 2022
Mesajlar
1.383
Makaleler
2
Çözümler
9
Geceleri çoluk çocuk, genç toplanır ortamdaki bir büyüğümüz korku hikayeleri anlatırdı. Bu hikayeler zaman zaman din ögeleri barındırır zaman zaman barındırmazdı. Sonrasında oradaki herkes sırayla kendi bildiği hikayeleri anlatırdı. Yaklaşık 5-6 yıl öncesine kadar bu kültür vardı. Sonrasında sanki ülkeye yeni bir güncelleme geldi de bu kültür silinikleşti.

Belki hâlâ devam ediyordur da ben rast gelmemişimdir. Eğer devam ediyorsa bana da iletiniz. Amma velakin bizden sonraki gelen nesilde hiç rastlamadım.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Yaşınız büyüdüğü için rast gelmemiş olabilirsiniz. Herhalde 0-9 yaş aralığındaki kişilerle takılmıyorsunuzdur.
 
Topaz dedi:
Yaşınız büyüdüğü için rast gelmemiş olabilirsiniz. Herhalde 0-9 yaş aralığındaki kişilerle takılmıyorsunuzdur.
Genişletmek için tıkla...
Bu kültür devam ediyor mu bilmiyorum. 0-9 yaş aralığı çocuklarla takılırım bunda ne var? Küçük kuzenlerim var, çocukları da severim.
 
Teknoloji. Çocukların büyüdüğü mahalle kültürü direkt yok oldu. Ben daha ilkokulda sahura kadar maç yapardım şimdi çocuklar evde bilgisayardan maç yapıyor mesela. Yetişkinlerle ve kendilerinden büyüklerle bağları çok zayıf çünkü anlaşamıyorlar. Kuşak farkı ilk kez bu kadar açılmış durumda. Daha önce hiçbir nesil internet gibi bir şeyin içine doğmamıştı.
 
Shimada Sensei dedi:
Daha önce hiçbir nesil internet gibi bir şeyin içine doğmamıştı.
Genişletmek için tıkla...
Ben de sebebini kendimce buna bağlıyorum. Ama yetişkinler de pasifleşti bence. Çocuklarla etkin iletişim için çabalayan az. Ellerine telefon/tablet verip rahatlarına bakıyorlar.

EmirElibol dedi:
O hikaye anlatan insanların yerini sanırım Işıl Işık aldı (ismi oydu sanırım).
Genişletmek için tıkla...
Bahsettiğiniz kişiyi anladım. Ama benim bahsettiğim hikayeler onunki gibi son zamanlarda popüler olan şeylerden değil. Benim kast ettiğim korku hikayeleri, sözlü iletişim ile aktarılan yani sözlü halk edebiyatından olan. Siz sanırım hiç denk gelmediniz.
 
just chillin dedi:
Ben de sebebini kendimce buna bağlıyorum. Ama yetişkinler de pasifleşti bence. Çocuklarla etkin iletişim için çabalayan az. Ellerine telefon/tablet verip rahatlarına bakıyorlar.
Genişletmek için tıkla...
İletişim kuramıyorlar ve yorgunlar. Hayat zorlaştı. Eskiden kafalar rahattı bazı konularda, çocuk yetiştirme gibi. Tek kişi aileye bakabiliyor, kadın evde çocuklarla ilgileniyordu. Ev işleri daha rahat yapılıyordu, işten gelen adamlar da daha rahat oluyorlardı. Şimdi zamanlar daralıyor, insanlar geriliyor, çocuklar kopuyor...
 

Hocam dediğinizi anlıyorum fakat her şey gibi hikaye kültürüde değişti. Eksikliğini çok hissetmiyceğim bir kültür ögesini daha kaybettik anlıycağınız.
 
EmirElibol dedi:
Eksikliğini çok hissetmiyceğim bir kültür ögesini daha kaybettik anlıycağınız.
Genişletmek için tıkla...
Hiç yaşamadığınız bir şeyin eksikliğini hissedemezsiniz zaten. Bu dediğiniz şey gibi: Daha önce hiç mahallesinde oyun oynamamış çocukların mahalle oyunu eksikliği çekmemesi. Tabi o eksikliği çekmez hiç yaşamamış ki
 

Yazık bana hocam siz bir hikaye anlatabilir misiniz hem eskileri yad etmiş olursunuz.
 
Konuyu cevapla
Menü
Giriş yap
Kaydol
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için çerezleri kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…