Son dönemde okul beni çok kötü etkiledi. Öğretmenlerim sürekli LGS'nin aşırı önemli, hayatın dönüm noktası olduğunu söylüyor bunun ben de farkındayım. Derslerimin kötü olduğu pek söylenemez. Sözel derslerim asla 85'in altına düşmez belki fen de aynı şekilde. Ama matematiğim çok kötü, 50'den yukarı not alamıyorum. Matematikteki eksiğimi diğer derslerde bir şekilde kapatabiliyorum ama matematikte daha ilk konuları kavrayamazsam LGS de çok sıkıntı çekerim diye düşünüyorum. Bu sebeple içim içimi yiyor. Aile desen destekçi değil. Okumak istemiyorsan okuma, zor geliyorsa okulu bırak, senin sonun imam hatip gibi cümleler kullanarak ne moral ne de motivasyon bırakıyorlar. Öğretmenlerimin gözünden asla düşmem. Hepsine teker teker saygı duyarım. Sınıfım pek benim gibi olmasa bile ben okula bir şeyler öğrenmeye giderim lakin sıkıntı günden güne arttıkça derslere de dikkatimi veremez oldum. Uzun lafın kısası aranızda böyle yollardan geçmiş arkadaşlar elbette vardır. Siz kaygıyı, okulsal sıkıntıları nasıl yendiniz? Neler yaşadınız? Tavsiyelerinizi bekliyorum.
(Ders çalış diyecek arkadaşlar için şimdiden söyleyeyim ders çalışıyorum. Ancak ailem sürekli rahatsız ediyor. Ne zaman derse otursam evin hizmetçisiymişim gibi bir şeyler istiyorlar ya da ben ders çalışırken odama girip alakasız sorular soruyorlar ya da rahatsız edici sesler çıkarıyorlar. Evden çıksam başka gidecek yerim yok. 1+0 bir ev tutmak için para biriktirmeyi düşünüyorum. Yanlızlık bana her şeyden çok iyi geliyor. Eğer istediğim yanlızlığa kavuşursam belki bazı sıkıntılarım biter diye düşünüyorum ama nafile