Lisede sevgili yapılır mı?

SeanStrickland dedi:

Vallahi ben de genel olarak asosyal biri değildim ama senin dediğin gibi biri unidede bulamaz önce görücü usulü evlenir. Mesela lisede konuşuyordum kızlarla genel olarak bir yere gitmiyordu en büyük sebebi de kendi sınıfım dışı bir ortamimin olmamasıydı. Bu şu anda da her liseli için öyle. Bundan ötürü çoğu kişi lisede yalnız kalıyordu. Ki aşırı bir kampüsümuz vardi. Açıkçası ben de başta takiyordum o yaşın küçüklüğünun getirdiği bir şeyle görmem gereken şeyi görmüyordum. Bu arkadaşın dediği şey uni de bile yok herkesin sevgilisi nasıl olsun 1-2 kişi üzerinden genelleme yapıyor ya da çok ilginç bir çevrede bilemiyorum zaten böyle şeylerde çevre çok güven vermiyor genele göre. Hani konuşuyordum mesela arkadaş arkadaş konuşuyorduk kızlarla açıkçası bir hamle falan yapamiyordum açıkçası. 22-23 yaşında olmasa da çok sıkıntı değil yine toparlar zaten çoğunluk 20-21 yaşında başlıyor adamakıllı hatta 30'larda bile yalnız olanlar var yani.

Genişletmek için tıkla...

hebevnejs dedi:

Tabii öyle hocam, asosyal bireyler aile baskısıyla ya görücü usulü evleniyor ya da baskıdan dolayı evlenmeyecek şahıs baskıya dayanamayıp hayatına kıyıyor ailesi sebebiyle. Ailelerinde sabırı bir yere kadar oluyor, anlayış göstermiyor çoğu aile. Bu her anlamda öyle, eğitimde de. Mesela bizim komşu aile zoruyla mı ne istemediği üniversiteye gitmiş sanırsam askerde canına kıymıştı. 2.5 yıl geçti ancak babası hala depresyonda,arada sırada yardıma gidiyorum adama.Ama sınıf dışı ortam olmayınca aşk olmuyor kavramına katılmıyorum hocam.Ben 2.dönem yeni gittiğim okulda ne yan sınıftan ne de kendi sınıfımdan kimseyi tanımıyordum. Sınıftan bir kız bana okulu tanıttı vs. derken 2 gün sonra sevgili olmuştuk.

Genişletmek için tıkla...

SeanStrickland dedi:

Olmuyor demedim ki berbat şartlarda oluyor kız kabul etmese sürekli görüyorsun başka kıza konuşma şansın kalmıyor gelene geçene yürüyor oluyor begense ayrıldıktan sonrası sıkıntı. Zaten çoğu kişi de ekstra utangaç oluyor aynı sınıfta olduğu için.

Genişletmek için tıkla...

hebevnejs dedi:

Utangaç olması insandan insana değişir, ayrıldıktan sonra sürekli yüz yüze gelmek evet kötü bir durum ancak çok meraklı ve istekliyse bi' kere deneyimlemesinde bir sakıncası yok kanaatindeyim. Çünkü eğer dediğim gibi kızdan hoşlanıp içinde tutarsa aklından çıkmaz o kız, ulan ne güzel yıllardı keşke açılsaydım der.Hele bi’ de asosyalse konu ciddiye biniyor üstte yazdığım mesajlardaki gerekçeleriyle.

Genişletmek için tıkla...

brainybites dedi:

Biliyorum herkes için veya birçok kişi için garip gelen veya saçma gelen bir soru bunu biliyorum. Şu an kendimden utanıyorum bu soruyu sorduğum için ama sormazsam içimde kalacaktı ve sonunda bir konu açma isteği duydum. Şehrimdeki en iyi lisede okuyorum. Bir sene hazırlık okudum ve şu an 9. sınıfım. Okulum biraz seküler olabilir. Bu yüzden çoğu kişi dine önem göstermiyor benim için bu çok bir şeyi değiştirmiyor. Ama okulda herkesin var ya da yok bir sevgilisi var. Bu da yani sıradan bir şey değil herkes teneffüslerde birbirinin sınıfına gidiyor ve birbirleriyle konuşuyor ama abartılacak düzeyde bu yapılıyor. Arkadaş grubumda sevgili yapacak bir kişi yok. Bu yüzden teneffüslerde veya boş zamanlarda birlikte vakit geçiriyoruz. Ama bende ergenliğin getirdiği bir düşünceyle bu konuyu açma ihtiyacı duydum. Sınıfımda ya arkadaş olsak veya iyi anlaşsak dediğim bir kişi var. Bu kişide arkadaş grubunun tam ortasında bir kişi. Demek istediğim şu, örneğin yalnız kalan bir kişiye değer gösterirsek o da sana değer gösterir çünkü arkadaşı olmadığı için. Ama arkadaş grubunun ortasındaki yani demek istediğim şey gruplarında herkes ona bağlı ama o hiç kimseye bağlı değil yani arkadaşları tarafından değer verilmiş ve ben değer verirsem o kadar çok önemsemez çünkü ona değer veren başka birileri var. Yılın başından beri sadece birkaç soru sordum ve o da nazik bir şekilde cevap verdi. Açıkçası şunu söyleyeyim tipim çok iyi sayılmaz. Ama bu okuldaki kızlar için genellikle önemli değil. Onun tipi nasıl bir şekilde önemsediğini bilmiyorum. Neyse eğer ben bu kişiyle arkadaş olursam veya daha da yakın bir ilişkiye sahip olursak kendi arkadaş grubumdan dışlanmam ama çok da iyi karşılamazlar. Açıkçası ebeveynlerimde çok iyi karşılamaz. Ben sene başından beri ne yapacağımı bilmiyorum ve zamanın geçmesini bekliyorum ve insanlar daha hazırlık sınıfındayken yapmaya başladı 9. sınıfa geçince iyice kesinleşti diyebilirim. Hocalarda bu durumu anormal derecede normal karşılıyor. Şu anda kendimi yalnız hissediyorum ve yalnızlığın bana göre olmadığını öğrendim. Konuşulacak herhangi birilerini arıyorum. Bunu mesaj vermeye çalışıyorum gibi algılamayın herhangi biri olsa onunla da konuşurdum. Sadece yaşıtım olsun ve beni anlayabilsin. Sizce şu an ne yapmalıyım? Herhangi bir öneride bulunabilirsiniz ya kafana takma zamanla geçer vs veya başka şeylerle ilgilen gibi herhangi bir şey olabilir. Ama ben aktif bir şekilde beraber konuşalım sohbet edelim istiyorum. Yeri gelir derslerde birbirimizle akademik anlamda yarışırız veya birlikte ders çalışırız. Birbirimizi daha da sürükleriz. Bu bir bahane değil gerçekten böyle olmasını istiyorum. Sizce benim söylemem sormam gereken bir şey var mı veya sizin ya şunu kesin sor veya söyle dediğiniz bir şey var mı? Sözü şu andan itibaren size bırakıyorum. İstediğinizi söyleyebilir ve sorabilirsiniz.

Genişletmek için tıkla...