Bu akşam bize yan komşu geldi. Annem çağırmış bir de, komşunun çocuğu var 14 yaşında. Tabii gelmelerini istemiyordum ama sesimi çıkarmadım ve PC de Technopat'ta dolaşmaya devam ettim. Sonra geldiler karşıladıktan sonra direkt odama gittim çocuk ta geldi yanıma. Oyun aç dedi, ben de tamam 10 dakika bekle dedim sonra çocuk sıkıldı ve şöyle dedi:
ya (küfür) Technopat'ını çık artık oyun aç dedi
Ben sinirlenmiştim tabii, sesimi çıkarmadım tamam içeri git ben hazırlayacağım dedim ve planım şu idi. Bir klasör oluşturup masaüstünde ne varsa oraya attım ve arka planımı da Windows'un kendi arka planı yaptım, yani sanki PC'yi format atmış gibi düzenlemiştim sonra PC'yi kapattım ve içeri gittim ve çocuk oynamak istedi. Ben izin vermedim ve annem kızdı. Plan tıkır tıkır işliyordu, çocuk PC'yi açmaya gitti PC kaç saniyede açıldığını adım gibi biliyordum ve tam açıldığı zaman odaya girdim. Telefonum nerede dedim ve sen format mı attın diye bağırdım ve çocuğu annesine söyledim: İçinde 600-700TL'lik oyun vardı hepsini silmiş dedim. Sonra annesi çocuğa bir kızdı, çocuk köşeye pustu ağlıyor orada
Ben evdeki bilgisayara şifre koyuyorum. Kendi ailem bile benim bilgisayarıma ellemez. Çok pahalı diyorum kimse yaklaşmıyor. Sadece gerçekten oyun oynamasını bilen çocuklar gelirse oynatıyorum. Zaten böyleleri her lafı dinliyor öyle illa bilgisayarı ver oyun oynayacam diyen tipler değil.
Zamanında mekanik klavyemi kırmışlardı. O zamandan beri annem ve babamı asla ama asla dinlemiyorum ve karşı çıkıyorum. Bilgisayara benden başka (Abim vs. hariç) kimse elini bile süremez. Belki kuzenlerim geldiğinde (Çok nadir.) bir bakmalarına izin veririm ama asla oyun oynayamazlar.
Ne kıymetli bilgisayarınız telefonunuz var be bu kadar görgüsüzleşmeyin yok dokundurmam dokunursa döverim keserim dünya malı alt tarafı o değer verdiğiniz eşyaların hepsi gelip geçici 3 5 sene sonra yüzüne bakmayacağınız.