Şu konunun tartışılması bile insanların en kadar dangalakça evlat yetiştirdiğini gösteriyor. Yanlış anlamayın çocuklara değil onlara istediği yerde istediğini yapma hakkı tanıyan ebeveynlere kızıyorum. Bizde çocuk olduk ama bir yere giderken annem ne yapıp yapmamam gerektiğini söylerdi,
-Önümüze koyulan yemeği yiyip fazlasını istemememiz gerektiğini söylerdi, çünkü gittiğimiz evde yemeğin devamı olmayabilir ev sahibi utanabilirdi.
-Ev sahibi bir odaya davet etmedikçe kafamıza göre her odaya dalmamamız gerektiğini çünkü insanların odasında özel eşyası olabilirdi.
-O zamanlar telefon pek yoktu ama insanların çantaları, dolapları vs. karıştırılmazdı.
-Tek tük bilgisayarlı eve gittiğimizde bilgisayara oturma bozarsın diye iyice tembihlerlerdi, ev sahibi söylese bile oturmazdık.
Ama şimdi bakıyorum çocuk eve geliyor istediği yere girme, istediği yeri kurcalama, istediği eşyayı kullanma hakkına sahip, restorana gelmiş gibi yemek/içecek siparişi, internet kafeye gelmiş gibi bilgisayara çökme hakkı vs. vs.
İleride çocugunuz olunca gözünüzü seveyim "aslan çocuğum istediği her şeyi yapar, istediği yeri kurcalar" diye değil de azıcık terbiye ile yetiştirin.