Bir kaç sebebi var da, hastalık bunlardan değil. Eğer para getirecek olsaydı hastalık falan dinlenmezdi.
1-) Standartlaşma olmaması. Yanlış hatırlamıyorsam Samsung 3D izlemek için ayrı bir gözlük satın almayı gerektirirken LG'de direk TV'nin kendisi yapıyordu. En iyi 3D deneyimi Samsung'da ama izleyecek herkes için gözlük almak ekstra maliyet. LG TV'ler de ise izleyebilmek için, ekrana 1-2 metre uzaklıkta olmanız ve tam karşısından bakıyor olmanız gibi kısıtlamalar vardı. Büyük salonlar için çok iyi bir seçenek değil.
2-) İçerik ve boyut. 3D içerik çekmek için kullanılan ekipmanlar çok pahalı. Bu yüzden bir çok yapımcı çekmeye yanaşmadı, ancak büyüt bütçeli filmlerde gördük ki Avatar gibi bir kaç tanesi tamamen teknolojiden yararlandı. Çoğu "3D" film aslında 2D çekilip sonrasında CGI ile 3Dleştirildi. Zaten bu baş ağrısını yapan durum da bu, 2D<>3D geçişlerinin sık sık olması.
3-) 3D televizyonlar patladığı zaman hayatımızda Netflix vb. çözümler yoktu, Türkiye'de korsan yaygın olsa da dünyada evde film izlemenin en yaygın yolu Bluray disk satın almaktı. Ancak 3D filmler için 3D oynatmayı destekleyen bir Bluray oynatıcı almanız gerekiyordu. Ve içeriğin boyutu yüksek olduğu için 3D bluray filmler de pahalı oluyordu.
4-) VR. Aslında en önemlisi bu. Hayatımıza VR girdikten sonra, 3D televizyonların pek bir anlamı kalmadı çünkü deneyim apayrı bir noktaya gitti. Hem de bir içeriği VR uygun olarak yapmak 3D olarak yapmaya göre çok daha ucuz.
1-) Standartlaşma olmaması. Yanlış hatırlamıyorsam Samsung 3D izlemek için ayrı bir gözlük satın almayı gerektirirken LG'de direk TV'nin kendisi yapıyordu. En iyi 3D deneyimi Samsung'da ama izleyecek herkes için gözlük almak ekstra maliyet. LG TV'ler de ise izleyebilmek için, ekrana 1-2 metre uzaklıkta olmanız ve tam karşısından bakıyor olmanız gibi kısıtlamalar vardı. Büyük salonlar için çok iyi bir seçenek değil.
2-) İçerik ve boyut. 3D içerik çekmek için kullanılan ekipmanlar çok pahalı. Bu yüzden bir çok yapımcı çekmeye yanaşmadı, ancak büyüt bütçeli filmlerde gördük ki Avatar gibi bir kaç tanesi tamamen teknolojiden yararlandı. Çoğu "3D" film aslında 2D çekilip sonrasında CGI ile 3Dleştirildi. Zaten bu baş ağrısını yapan durum da bu, 2D<>3D geçişlerinin sık sık olması.
3-) 3D televizyonlar patladığı zaman hayatımızda Netflix vb. çözümler yoktu, Türkiye'de korsan yaygın olsa da dünyada evde film izlemenin en yaygın yolu Bluray disk satın almaktı. Ancak 3D filmler için 3D oynatmayı destekleyen bir Bluray oynatıcı almanız gerekiyordu. Ve içeriğin boyutu yüksek olduğu için 3D bluray filmler de pahalı oluyordu.
4-) VR. Aslında en önemlisi bu. Hayatımıza VR girdikten sonra, 3D televizyonların pek bir anlamı kalmadı çünkü deneyim apayrı bir noktaya gitti. Hem de bir içeriği VR uygun olarak yapmak 3D olarak yapmaya göre çok daha ucuz.
