Arkadaşlar beni tanıyorsunuzdur. Bazen bu foruma gelip insanlara yardım ederim. Ancak cahil sayılabilecek bir ailem var. 14 yaşındayım ve bugün arkadaşım sistemine 4K 240Hz monitör aldı. Diğer arkadaşım (arkadaş grubumuz var.) PS5 aldı. Çok içim kötü oluyor. Yaşadıklarım normal mi diye düşünüyorum hep. Ben arkadaşlarımla dışarı çıkmak için 10TL için yalvarıyorum. Adamlar her seferinde 100TL ile geliyor. 4'lü arkadaş grubumuzda en kötü bilgisayar sistemi bende. Herkes bana fakir diyor. Babama soruyorum bana harçlık verir misin diyor ki: Karnın doyuyor ya, bilgisayarın bile var.
Haline şükret. Senden daha kötü olan binlerce çocuk işte klişe şeyler. Artık her akşam ağlıyorum, ağlayarak uykuya dalıyorum. Büyüyünce iş bulamayıp ev alamayacağım ve büyük ihtimal ile açlıktan ölüp sonsuza kadar gideceğim ve hiç kimse beni hatırlamayacak. Çok üzülüyorum her gün ağlayarak uyuyorum. Hiç kimsenin beni umursamadığı hissine kapılıyorum. Çok fazla fedakarlık yaptığım halde 5 dakikalık bir işim çıktığı zaman asla benimle konuşmayan arkadaşlarım bile oldu.
Fiziksel olarak da çok küçük biriyim. Okulda biri bana sataşınca hiçbir şey yapamıyorum. Öğretmene söylersem dövecek, boş durursam benden para falan isteyecek, tuvalet kabininde saklansam ben çıkana kadar orada bekleyecek. Ailem sınavlardan 90 üstü istiyor. Ben 60 alıyorum çok iyi bir not aldım diye sevinip akşama psikolojik şiddete maruz kalıyorum. Arkadaşlar bu yaşadıklarım normal mi?
Çok şükür benim ailem böyle değil. Ama ben daha fazla şeyler yaparak, daha fazla kazanarak, hayata şimdiden atılmaya ve şimdiden geleceğimi hazırlamaya çalışıyorum. Sen de benim gibi yapabilirsin. Profilinde 15 yaşında olduğun yazıyor. Bence şimdiden geleceğin için adımlar atmaya ve ekonomik olarak bağımsız olmaya bak. Ben, yemek vs. dışında, ekonomik olarak bağımsız olmayı başardım. İnternetten bir şey alırken, başkasının cebini gözlemiyorum. Ve açık söylemek gerekirse ve ego kasma olarak görmeyin ama: Eskiden 15-20 TL kazanıyordum, şimdi bu sayı, 3 haneli sayılara çıktı.
Ayrıca, bilmiyorum bilgin var mı ama: Ailenin borcu vs. olabilir mi? "
haline şükret" kısmında haklısın bu arada. İnsan, her zaman alabildiğinden fazlasını almaya çalışmalı.
Kısacası: Kimseye muhtaç olmamak için şimdiden çalışmaya ve bağımsızlığın için uğraş. Yoksa böyle, dediğin gibi "cahil" sayılabilecek insanlara muhtaç olursun.
Umarım ailen en kısa sürede bu kafadan çıkar. Yaşadıkların normal değil. Emin ol, Türkiye'deki çocukların hemen hemen %50'si senin hayatın gibi.
Sana, kendin bir şeyler kazanmanı söylediğim için bana kızma. "D
aha kaç yaşındayım?" da deme. Emin ol, şimdiki çilen, gelecekte çok işine yarayacak ve hayatı daha erken öğrenip, tecrübe edineceksin.
Umarım hayatın istediğin gibi gider.
Şu okuldaki sataşma muhabbeti için ayrıca konu açarsan, az-çok yardımcı olabilirim.