20 yaşındayım. Babadan kalma zenginliğimiz vardı, iflas ettik. Elimde bir meslek yok. Aşk hayatım zaten hiç olmadı sevdiğim zaman hep başka erkekler araya girdi bugüne kadar istediğim hiçbir şey olmadı. Tip desen o da ayrı bir konu biraz da safım. Şimdi uzman çavuşluğu kazandım, zorluk çekeceğim, gurbet çekeceğim, hasret çekeceğim. Kendime bir hayat kuramayacağım insanlıktan çıkmış kolluk kuvvetlerinin arasına gireceğim. Ben de isterdim güzel bir işim olsun, sevdiğim insanı yanıma alayım, iki çocuk yapayım. Etrafımda ne kadar fesat ve kötü niyetli insan varsa hepsinin işi gücü yerinde, tuttukları altın oluyor. Ben artık ne yapacağımı şaşırdım. Gülmeyi unuttum.