Ortaokulmusun, Şey yaz ve hocanada söyle bu dediğimi.
'Rengini bilmem ama ilkbaharın yağmuru gibi... geldiğinde kıyamazdım çiçeklerin filizleriyle severdim sarı saçlarını... Gözümden düşen yaşlar kaleme sığmaz roman olur onu gördüğümden beri. Bir kar fırtınasının verdiği sessizlik gibiydi. O saçlarından vuran küçük rüzgarı kalbimde hissederdim. Bitmez sanmıştım yaşlı gözlerimin şelalesini. Ama masum bir yaprak bile yeşilini çürütüyorsa, Mutluluğun zamanıda sonbaharmışcasına sönüyor. Gözünde mavi okyanus yalanmış ışıltısıyla kandırmış.. Artık uğraşmaya ne gerek vardıki! Gözüne bakmaya kıyamadım kadın. Şimdi başkalarının kucağında oturuyordu. Artık ne karın beyazı nede ilkbaharın yağmuru kurtarabilir beni! Demek isterimki herkesin renkler aldatır, Önemli olan yüreğindeki karanlık kutudan çıkıp, kendi ışığını bulman...'
Ortaokuldayken şöyle birşey yazıpta hocama göstermek isterdim tabi millet boş boş bakar kimse anlamazdı ne demek istenildiğini. Neyseki lisedeyim ortaokul berbattı.
