Merhaba herkese iyi günler. Anne ve babam ayrıldı yıllarca babaannem de kaldım Adana'nın kötü bir mahallesinde zor koşullarda büyüdüm yırtık ayakkabılar giydim başkalarının verdiği kıyafetleri giydim. Babaannemde kalırken annemin kötü bir iş yaptığını öğrendim, anladınız siz. Annemin o işte çalıştığını öğrenince yıkıldım ama ne olursa olsun o benim annem. Lise 1 de okulu bıraktım anneme destek olmak için yanına gittim. Öz babamdan hiç bahsetmiyorum gaddar bir adam kendisi. Şu anda 19 yaşımın yarısındayım açık öğretimde liseyi hala bitiremedim. Şu an üvey babamın 2 karısı var biri annem. Kendisi galerici hile hurdayla haram mal satarak ayda binlerce lira kazanmasına rağmen bana hiçbir maddi desteği yok üstüne ev faturalarının yarısını bana ödetiyor (aylık 5000TL alıyorum). Az para almama rağmen kendime bilgisayar topladım ama hiç oynayasım gelmiyor artık. Neredeyse her gün üvey babamın kötü laflarına maruz kalıyorum. Üvey babam annemle neredeyse her ün kavga ediyorlar bazen şiddette uyguluyor. Aralarına çok girmek istemiyorum çünkü girersem kanlı bıçaklı olacağım. Garip olan konu annemin hala bu adama nasıl katlandığını aklım almıyor. Defalarca kez bu evimizi satıp (ev annemin üstüne) başka şehre yerleşelim diyorum ama annem sürekli konuyu geçiştiriyor veya istemiyor. Annem neden böyle düşünüyor anlamaya çalışıyorum ama bulamıyorum. Evden ayrılma gibi bir düşüncem var, maalesef hiç arkadaşım yok. Ailemin hepsi darmadağın hiçbirinin yanına gitmek istemiyorum. Defalarca psikoloğa gittim ağır ilaçlar kullandım artık hiçbirini içmiyorum psikoloğa gitmeyi de bıraktım. Ne yapacağımı bilmiyorum. Psikolojik olarak hiç iyi değilim.
Bu yazıyı yazma amacım hiç kimseden maddi yardım falan almak değil. "seninki de acı mı" demeyin. Derdimi anlatacak kimsem olmadığı için buraya yazdım bir nebze de olsa içim rahatlar diye. Okuduysan teşekkür ederim.