Bencede dediğiniz gibi. Sanırım herşeyin farkındayız ama yapmak istemiyoruz. Yani ben ders yapmalıyım kitap okumalıyım bunları yaparsam geleceğim iyi olacak ama yapasım gelmiyor.Ben de aynı durumdayım bir çare bulursan bana da söyle.
Galiba bıçak kemiğe dayanmadan harekete geçemiyoruz.
Hocam benim bu yanda çok iyi bir şansım var. Konuşma problemim var ve sesli kitap okumalıyım, kitap okursam konuşmam iyileşecek ve sosyalleşeceğim kız arkadaşlarım belkide sevgililerim olacak ortamlara gireceğim hayatım çok güzel olacak. Bunları derken bile mutlu oluyorum fakat harekete geçesim gelmiyor, geç kalıyorum her geçen gün ama sessiz kitap okurum sesli okumam diyorum kendime ama gördüğünüz gibi... Birkaç sayfa kitap okusam sesli bir şekilde ve yararını hissetsem içimde belkide hayatım yerle birken muhteşem olacak. Bunu kendime desemde harekete geçmiyorum neden hiçbir fikrim yok.Bir amaç bulun. Bu amaç sizi koyulduğunuz işi yapma tarafında kamçılasın. Çok uçuk bir örnek olabilir ama kendimden bir örnek vermek istiyorum. Kitap okuyan bir insan değildim. Kitaplardan çok çabuk sıkılırdım. Hoşlandığım kadın da okuyan bir insan değil. Zamanında -amacım aramızdaki muhabbet sohbetin daha fazla olması- kitapları ışık hızında okuyup ona verirdim. Aramızda hep bu muhabbetten doğan bir sohbet olurdu. O gitti ondan bana kalan sadece okuma alışkanlığı oldu. Kısaca seni kamçılayacak bir şey bul.
İnsan gözle göremediği bir sözde iyiliği yapmak istemez. Çok basittir bu. Her gün sabah kalkıp sabah sporu yapmak belki her sabah size gözle görülür bir şey katmaz fakat ileriki yıllarda harika bir dinçlik verir. Bazı şeylerin yararını önceden verdiğiniz fedakarlıklar neticesinde görürsünüz. Bu sözü anlayabilirseniz gerisi kolay. Yapacağınız işi eğlenceli hale sokmak kalıyor. Dediğim gibi ben kitap okumayan bir insandım. Her romanda yaşanılan olayları kendi hayatıma benzetip kendi kafamda hayaller kurardım. Sonra kitabı hoşlandığım kadına verir kitapla ilgili tartışırdık. Ders çalışma mevzusu için konuşuyorum. Bazı şeyler fedakarlıktan geçiyor maalesef. Geleceğinizi -ne okumak istediğinizi bilmiyorum- özel firmalarda ve fabrikalarda saatlerce harcamak yerine sevdiğiniz işin başında görmek insanı kamçılayan en harika şey olmalı. Yanlış düşünüyor olabilirim -istiyorsanız bu konuyu sizinle sabaha kadar tartışabilirim, yanlış anlamayın karşıt manada değil bu konunun özünü sizinle paylaşıp düşüncemin daha çok hayatın yaşanılan ve anlık tatlarına bakılması gerektiğini düşünüyorum. Bu düşüncemin sadece küçücük bir yanı.-Bencede dediğiniz gibi. Sanırım herşeyin farkındayız ama yapmak istemiyoruz. Yani ben ders yapmalıyım kitap okumalıyım bunları yaparsam geleceğim iyi olacak ama yapasım gelmiyor.
Hocam benim bu yanda çok iyi bir şansım var. Konuşma problemim var ve sesli kitap okumalıyım, kitap okursam konuşmam iyileşecek ve sosyalleşeceğim kız arkadaşlarım belkide sevgililerim olacak ortamlara gireceğim hayatım çok güzel olacak. Bunları derken bile mutlu oluyorum fakat harekete geçesim gelmiyor, geç kalıyorum her geçen gün ama sessiz kitap okurum sesli okumam diyorum kendime ama gördüğünüz gibi... Birkaç sayfa kitap okusam sesli bir şekilde ve yararını hissetsem içimde belkide hayatım yerle birken muhteşem olacak. Bunu kendime desemde harekete geçmiyorum neden hiçbir fikrim yok.
Hocam cidden çok iyi konuşuyorsunuz. Bir yerden başlamak lazım ne olursa olsun. Dediklerinize cidden hayran kaldım. Umarım bu konuya benzer bir konu açılır ve gene sizi görürüm.İnsan gözle göremediği bir sözde iyiliği yapmak istemez. Çok basittir bu. Her gün sabah kalkıp sabah sporu yapmak belki her sabah size gözle görülür bir şey katmaz fakat ileriki yıllarda harika bir dinçlik verir. Bazı şeylerin yararını önceden verdiğiniz fedakarlıklar neticesinde görürsünüz. Bu sözü anlayabilirseniz gerisi kolay. Yapacağınız işi eğlenceli hale sokmak kalıyor. Dediğim gibi ben kitap okumayan bir insandım. Her romanda yaşanılan olayları kendi hayatıma benzetip kendi kafamda hayaller kurardım. Sonra kitabı hoşlandığım kadına verir kitapla ilgili tartışırdık. Ders çalışma mevzusu için konuşuyorum. Bazı şeyler fedakarlıktan geçiyor maalesef. Geleceğinizi -ne okumak istediğinizi bilmiyorum- özel firmalarda ve fabrikalarda saatlerce harcamak yerine sevdiğiniz işin başında görmek insanı kamçılayan en harika şey olmalı. Yanlış düşünüyor olabilirim -istiyorsanız bu konuyu sizinle sabaha kadar tartışabilirim, yanlış anlamayın karşıt manada değil bu konunun özünü sizinle paylaşıp düşüncemin daha çok hayatın yaşanılan ve anlık tatlarına bakılması gerektiğini düşünüyorum. Bu düşüncemin sadece küçücük bir yanı.-
Estağfurullah hocam ben teşekkür ederim. Bu tarz konuları gördüğüm zaman elimden geldiğince yardımcı olmaya çalışıyorum. Kafanıza takmanız gereken konu odaklanamama ya da bu tarz küçük şeyler olmamalı. Odağınızı büyük bir yere vermeniz gerekiyor ki o odak doğrultusunda alışkanlıklarınızı, gerekirse hayatınızı ona göre yaşayın.Hocam cidden çok iyi konuşuyorsunuz. Bir yerden başlamak lazım ne olursa olsun. Dediklerinize cidden hayran kaldım. Umarım bu konuya benzer bir konu açılır ve gene sizi görürüm.
Bende hep oluyor hocam, çözümü hayatı ona göre kurmak bencede.Odaklanma sorunu olduğu zaman sevdiğim şeyleri yaparım film izlerim vs. O günü mola günü yaparım iyi de işe yarar.