Evet oluyor. Eskiden hiçbirimizin hiç bir derdi tasası yoktu. Kaygılarımız yoktu sadece keyfimize bakıyorduk. Biz büyüdük o güzel anılarımızdaki insanlarda büyüdü herkes kendi yoluna gitti. Şimdi sokakta görünce selam bile vermiyorum. Çünkü her şey zamanında güzeldi. Şimdi kendine gel ve önüne bak evet eskiyi yad etmek güzeldir ama bu kadar çok düşünmen seni çok depresif yapar.Merhaba. Öncelikle yazım bazılarınızı sıkabilir. Bazılarınızın ilgisini çekmeyebilir ama illaki okuyanlarınız olacaktır.
Son zamanlarda zamanın nasıl geçtiğini anlayamıyorum. Daha dün gibi izlediğim maç, gittiğim yer, eğlendiğim vakit sanki dün gibi yaşanmışken aradan 5-6 yıl geçmiş görüyorum. Artık sanki hiçbir şey eskisi değilmiş gibi hissediyorum ve çocukluğumu daha çok özlüyor hale geliyorum. Halende bu zamanın hızlı geçmesi günden güne beni daha da sıkıntıya sokuyor. Yanımdaki kişilerin büyümesi veyahut yaşlanması ve bir daha eskiye dönemeyeceğimiz ve o eski anıları yaşayamayacağımız beni psikolojik olarak yıpratmaya başladı. Ben de biliyorum o vakitler bir daha geri dönmeyecek ama elimden hiçbir şey gelmiyor. İnanın bu duygu günden güne daha çok artarak daha.
Çok üzüntüye sebep oluyor. Sanki gün geçtikçe her şey daha kötü oluyor.
Artık ne yapacağımı bilmiyorum. Gerçekten çok kötü bir durum. Belki aranızda benim gibi düşünenler ve bu durumda olanlar vardır ama hiçbir şey fayda etmiyor. Yeni yerlerde gezsem, günlük rutinleri de değiştirsem spora da odaklansam, hiçbir şey fayda etmiyor. Ne zamanın yavaş geçmesini sağlayabiliyorum ne de o içimde ki özlemi dindirebiliyorum...
Aranızda az da olsa bir tavsiye vereniniz olursa çok sevinirim. Veya yaşayanlarınız oluyor mu? Okuduğunuz için teşekkür ediyorum.
Merhaba. Öncelikle yazım bazılarınızı sıkabilir. Bazılarınızın ilgisini çekmeyebilir ama illaki okuyanlarınız olacaktır.
Son zamanlarda zamanın nasıl geçtiğini anlayamıyorum. Daha dün gibi izlediğim maç, gittiğim yer, eğlendiğim vakit sanki dün gibi yaşanmışken aradan 5-6 yıl geçmiş görüyorum. Artık sanki hiçbir şey eskisi değilmiş gibi hissediyorum ve çocukluğumu daha çok özlüyor hale geliyorum. Halende bu zamanın hızlı geçmesi günden güne beni daha da sıkıntıya sokuyor. Yanımdaki kişilerin büyümesi veyahut yaşlanması ve bir daha eskiye dönemeyeceğimiz ve o eski anıları yaşayamayacağımız beni psikolojik olarak yıpratmaya başladı. Ben de biliyorum o vakitler bir daha geri dönmeyecek ama elimden hiçbir şey gelmiyor. İnanın bu duygu günden güne daha çok artarak daha.
Çok üzüntüye sebep oluyor. Sanki gün geçtikçe her şey daha kötü oluyor.
Artık ne yapacağımı bilmiyorum. Gerçekten çok kötü bir durum. Belki aranızda benim gibi düşünenler ve bu durumda olanlar vardır ama hiçbir şey fayda etmiyor. Yeni yerlerde gezsem, günlük rutinleri de değiştirsem spora da odaklansam, hiçbir şey fayda etmiyor. Ne zamanın yavaş geçmesini sağlayabiliyorum ne de o içimde ki özlemi dindirebiliyorum...
Aranızda az da olsa bir tavsiye vereniniz olursa çok sevinirim. Veya yaşayanlarınız oluyor mu? Okuduğunuz için teşekkür ediyorum.
Ergenlik döneminin başında veya ortasında böyle şeyler normal. Bazen bir konuyu o kadar çok kafana takacaksın ki, elin ayağın titreyecek.Merhaba. Öncelikle yazım bazılarınızı sıkabilir. Bazılarınızın ilgisini çekmeyebilir ama illaki okuyanlarınız olacaktır.
Son zamanlarda zamanın nasıl geçtiğini anlayamıyorum. Daha dün gibi izlediğim maç, gittiğim yer, eğlendiğim vakit sanki dün gibi yaşanmışken aradan 5-6 yıl geçmiş görüyorum. Artık sanki hiçbir şey eskisi değilmiş gibi hissediyorum ve çocukluğumu daha çok özlüyor hale geliyorum. Halende bu zamanın hızlı geçmesi günden güne beni daha da sıkıntıya sokuyor. Yanımdaki kişilerin büyümesi veyahut yaşlanması ve bir daha eskiye dönemeyeceğimiz ve o eski anıları yaşayamayacağımız beni psikolojik olarak yıpratmaya başladı. Ben de biliyorum o vakitler bir daha geri dönmeyecek ama elimden hiçbir şey gelmiyor. İnanın bu duygu günden güne daha çok artarak daha.
Çok üzüntüye sebep oluyor. Sanki gün geçtikçe her şey daha kötü oluyor.
Artık ne yapacağımı bilmiyorum. Gerçekten çok kötü bir durum. Belki aranızda benim gibi düşünenler ve bu durumda olanlar vardır ama hiçbir şey fayda etmiyor. Yeni yerlerde gezsem, günlük rutinleri de değiştirsem spora da odaklansam, hiçbir şey fayda etmiyor. Ne zamanın yavaş geçmesini sağlayabiliyorum ne de o içimde ki özlemi dindirebiliyorum...
Aranızda az da olsa bir tavsiye vereniniz olursa çok sevinirim. Veya yaşayanlarınız oluyor mu? Okuduğunuz için teşekkür ediyorum.
Hocam yani her zaman da takılan bir şey değil ama olur olmadık yerde kafama takılınca uzun süre çıkmıyor. Kafamın içinde döndükçe daha da hızlanıyor. Bu sefer daha da eskiye gidiyorum.Herkes yaşar normal bir şey ama geçmişe kafa yormamaya çalış bende de aynısı oluyor ama artık düşünmüyorum. Sadece başka şeylere odaklanmaya çalış.