OKB hastalığının çaresi var mıdır?

berky.akgl dedi:

Arkadaşlar öncelikle merhaba, ben 15 yaşında olan bir dostunuzum. Sadece içimi dökmek istiyorum çünkü artık çok sıkıldım. Biliyorum hayat zor özellikle Türkiye'de yaşayan bir gençseniz bu çok daha zor bir gitar almak istiyorum mesela dünyanın parasını vermek zorunda oluyorsun. Bu insanı üzüyor fakat iyi yönünden bakıyorum ki şu an sağlıklıyım ve kendime güzel bir hayat yaratabilirim. Ama 9 ay önce nedenini anlamadığım bir illet ile karşılaştım obsesif kompulsif bozukluk denilen bir mental hastalık. Öncelikle bildiğim kadarıyla ablamda obsesif kişilik bozukluğu var ve babam da takıntılı birisi, babannemi falan hiç saymıyorum bile onlar çok takıntılı zaten. Sanırım bu hastalığın bende olma sebebi genetik ve bu çok koyuyor. Beynimde bir hiperaktivite var yani sürekli çalışıyor ve bu kontrolümün dışında gerçekleşiyor bazen beynimin ön tarafı öyle bir ağrıyor ki beynim patlayacak gibi hissediyorum. Fakat bunlar sorun değil çünkü artık kurtulmak istiyorum kendimi buradan kurtarmak istiyorum zihnimin karanlığında yok olmak istemiyorum ben daha çok genç bir beyne sahibim daha önümde YKS sınavı var o sınavda iyi bir derece yapmak var. Ben gerçekten zeki bir insanım ortaokulda çoğu deneme sınavında okul birincisi olurdum. Şimdi ise fen lisesinde okuyorum. Kendimi bu durumdan çıkaracak güce sahibim bu hastalığın temel mantığını da biliyorum. Sorun şu ki hastalığın temel mantığını hayatım mahvolduktan sonra anladım. 8.sınıfta 99.90 olan ortalamam şu an 60. eskiden okul birincisi oluyordum şimdi ise deneme sınavında 151 kişiden 150.oluyorum gerçekten bunlar yaşandı. 9 aydır zihinsel engelli gibi hissediyorum bildiğiniz kafam boş oyun oynayamıyorum ulan! Doğduğum günden beri yalnızlıkla sınandım. İki tane ablam var ve ikisini de neredeyse 2 yıldır adam gibi göremiyorum. Ailemle iletişimim 0 tüm gün RDR2 oynuyorum oradaki dünyaya verdim kendimi. Benim en büyük sorunum aileme bir türlü anlatamıyorum bu sorunu hastalığın en başındayken anneme anlatmıştım hep geçiştirdiler babam psikologa göndermek istemiyordu başlarda ilaç verirler vs. sonra gitmeye başladığım fakat tedaviye başlamadan bıraktım gitmeyi babamla hiç bu konuyu bir daha konuşmadık adamın umurumda değil bu. Çünkü ablam yüzünden. Ablamı akıl hastanesine yatırmışlar benim yaşlarımdayken ve ablam bizim başımıza çok büyük bir dert oldu. Fakat benim durumum çok daha farklı. Ablam kafayı hep boş şeylere takan bir insandı gerçekten akıllı bir insan değildi. Aslında ben de psikologa pek sıcak bakmıyorum ilaçlar yüzünden gerçekten beynime o kimyasalı vermek istemiyorum. Hayatım boyunca "OKB" denilen şeyi duymak istemiyorum artık. Adında bile hayır yok be OKB ne abi midem bulanıyor her okuduğumda.
Şu an gece 04:27 bunları yazıyorum birisi lütfen yardım etsin derdimi açıklayabileceğim kimse yok.

Genişletmek için tıkla...