Oyunları hayatımdan tamamen çıkardım

pandaaa dedi:
Hepimizin hayatlarında çok büyük zorluklar olabilir. Zaten bu durumlardan kurtulabilen insanlar başarılı oluyor.
Genişletmek için tıkla...
Ben niye başarılı değilim? 19 yaşındayım. 2017 den beri tedavi görüyorum psikolojik. Ders stresi falan beni çok harap etti. Bildiğin günlük 26 tane hap atıyordum. Yolda bile sersemlikten yürüyemiyordum. 40 gün hastanede yattım ben. Doktorum başta ders olmak üzere hiçbir zihinsel aktivite yapmamı istemiyor. Üstüne birde bacaktan ameliyat oldum. Abim desen zaten kalp hastası. Ameliyat kesin ama ne zaman olacak belli değil. Masada kalma ihtimali falan var. Abim vefat ederse bende psikoloji namına bir şey kalmaz.

Herkesin derdi kendine büyük. 93.5 matematik ortalamam vardı. Şimdi çarpım tablosunu bile unuttum.
 
CQBRAREİS dedi:
Hocam oyun oynamak insanın sıkıntısını unutturmak, kafasını boşaltmak, rahatlatmak ve eğlendirmek için var.
Oyunlar bunu üzerinizde başaramıyorsa, siz oyun oynamayı sevmiyorsunuzdur zaten.
Genişletmek için tıkla...
Peki 7/24 oyun oynayanlar ne için oynuyor o zaman, hayatı toptan unutmak falan için mi?
 
Oynadığımız oyunları vakit geçsin diye oynuyoruz zaten, sen izlediğin dizileri hangi sebepten dolayı izliyorsun? Bir şeyler mi öğreniyorsun? Ben çok fazla detektif dizisi izliyorum mesela, detektif mi olacağım? Şunu yapan boş, bunu yapan boş herkes aynı mı olmak zorunda?
Karadenizli2828 dedi:
Peki 7/24 oyun oynayanlar ne için oynuyor o zaman, hayatı toptan unutmak falan için mi?
Genişletmek için tıkla...
7/24 oyun oynayabilmesi için yayıncı falan olması lazım, ekmek parası için oynuyordur.
 
Anlatmayı pek sevmesem de ileri seviye OKB ve psikoz hastasıyım. 19 yaşındayım. Psikoloji o kadar kişisel bir şey ki bunu ne doktorunuz anlar ne ben anlayabilirim. Benim için çözüm ilaçlar olmadı, kendim oldum. Oturup kendimle konuşmak, muhabbet etmek benim için dönüm noktası oldu. Kafamdaki sesler hiç susmuyor. Ben geçen sene sınava girdiğimde kafamda ‘Yapacaksın’ ve ‘Yapamayacaksın’lar dönüyordu. Kendinizi tanıyın. Eminim ki kendinize daha çok yardımcı olursunuz bir psikiyatriste kıyasla. Toparlanmayı öğrenin. Kabullenmeyi öğrenin. Ölümü de yaşamı da kabul edin. Bunun gibi daha birçok şey var ama dediğim gibi çok kişisel. Kendinizi uyuşturmak sizi mutlu etmiyorsa farklı şeyler bulun.

Bu arada herkese önerdiğim bir oyun var. Hellblade: Senua’s Sacrifice. Yaşadıklarımı en iyi yansıtan oyundu ve bir insana oyunların oyundan ibaret olmadığını en net gösteren sanat eseri.
 
Oyun oynamak amaç değil araçtır benim için. Ders çalıştıktan sonra kafa dağıtmak ister oynarım, stresli veya üzücü bir hafta geçiririm biraz oyun oynar kafamı boşaltırım, gereksiz bir şeyi kafaya taktığımda o düşünceyi dağıtmak için oyun oynarım. İyi vakit geçirmek için çok iyi bir seçenek oyun oynamak. Lise de kız olduğum için internet kafeye oyun oynamaya gidemeyişime hala üzülürüm
20 yaşıma geldim hatta 21'e gireceğim, bugüne kadar böyle oldu. Kitap okumayı aşırı seven biriyim ve dağıttıklarım dışında favori kitaplarımın olduğu bir mini kütüphanem de var. Film ve dizi izlerim her ay en az 2-3 film izlerim gerek yeni gerek eskilerden. Şu anda bilgisayar mühendisliği okuyorum, fen lisesi mezunuyum. Oyunu hayatımdan çıkartmak istersem bir gün çıkartırım ama kalkıp da oyun oynamak gereksizdir diyeceğimi hiç sanmıyorum.
 
Bende de Bipolar var ama yıllardır remisyonda. Bu da yüksek doz Lityum ve Tegretol sayesinde. İlacını içmelisin dostum. Tamam, konuşmak falan fayda eder ama beyin bozuldu mu ilk önce kimyasallar yardıma koşar. Bunlar çok önemli. Yan etkileri olacak, bende fazla yapmadılar ama olabiliyor, bu sebeple beslenmene düzgün bir diyet getireceksin. Yemek de çok önemli. Bak ben kolayı bıraktım sırf bunun için ve yeteri kadar süredir hiç içmedim. Bağırsak ikinci beyin. Bende de diyabet var mesela. Bu yüzden şekerli yiyip içmiyorum ki sıkıntı çıkmasın. Kilo vermeye tekrar döndüm. Boyum uzun sayılır, 85 kg hedefim. 35 kg fazlam var. Ki 1 yılda vereceğim. Hedefler koy küçük küçük. Senin hastalığın da bipolar veya benzeri bir hastalıksa arada konuşabiliriz. İlaçlarını da yaz, tahlil edeyim, bilgime güveniyorum. Bütün makaleleri okudum bunlar hakkında.
 
Eğer ki o takım elbiseli gizemli adamla sözleşme imzalasaydınız böyle konuşmazdınız. Evet oyun oynamak boş iş, ben oyunu nefsimi tatmin etmek için oynuyorum. Boş iş olduğunu bilsem de zaman geçiyor ve rahatlıyorum. Zevklerimizi tartışamayız ben sizinkilere saygı duyuyorum. Şunu da söylemem gerekiyor ki oyun oynayan her insan başarısız ve hayatta bir vasfı olmadığı anlamına gelmiyor. Annem halen daha kelime oyunlarını oynuyor . Sorarsan 50 yaşında kendisi. Hayatında hiç ticaret yapmamış bir kadın bugün sıfırdan ev dizmiş bulunmakta. Üstelik tek başına. Ben de eskiden aralıksız vakit öldürmeme kıyasla şu an 3-4 saat arası oynuyorum. Oyun bağımlısı olmasam da teknoloji bağımlısı olabilirim. Bunu sosyal medya gibi bir bağımlılık düşünmeyin. Bırakılabilecek şeyler ama ben şu an bırakmak istemiyorum. Eğer ki kolayca bırakabildiyseniz ne mutlu size.
 

Oyun oynamak eğlenceli. Bu kadar yani böyle bir şeyi fazla düşünmeye ya da tartışmaya gerek yok eğlenceli oynuyorum bana göre boş iş değil biraz fazla çıkışılmış.
 
Konuyu cevapla
Menü
Giriş yap
Kaydol
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için çerezleri kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…