Bak sana bir örnek vereyim. Ben kendim okuyorum İzmirde yaşıyorum haftada 3 gün Manisaya üniversiteye gidiyorum. 3-3.5 ay kadar bir zamanda okulda harcadığım para toplasan 100-150TL'yi geçmez. Nasıl oluyor dersen öğle yemeğimi evden getiriyorum. Kafeye falan çok nadir gidiyorum. Yol parası servis olarak aylık veriliyor. Açıkçası elinde tutmayı istedikten sonra gönül rahatlığıyla tutuluyor.
Evden yemek getirmek yaşamamak mı? Veya sürekli kafeye gidip para harcamamak yaşamamak mı oluyor? Parayı oraya buraya gelişi güzel harcamak enayiliktir.
Şu ekonomik koşullarda insanların birincil önceliği ölmemek artık. Yaşamsal zorunluluktan doğanlar dışındaki en ufak gereksinimler bile lüks görülüyor, görülmek zorunda; yoksa millet aç kalacak.
Evden yemek getirmek yaşamamak mı? Veya sürekli kafeye gidip para harcamamak yaşamamak mı oluyor? Parayı oraya buraya gelişi güzel harcamak enayiliktir.
Hocam hiç mi arkadaşınız yok, hiç mi okulda bir etkinliğine katılmıyorsunuz? Parayı savurmak enayiliktir o konuda hem fikiriz. Ama tutumlu olmak ile cimri olmak farklı şeyler. Siz hangi taraftasınız onu saptamaya çalışıyorum