Foxie
Gigapat
Daha fazla
- Sistem Özellikleri
- Asus TUF Gaming X570-PLUS(WI-FI) | Ryzen 7 5800X | Asus ROG Strix RTX 3080 10G LHR | Phanteks P500A DRGB | Corsair Force MP600 1TB SSD | Kioxia Exceria G2 1TB SSD | GSKILL RipjawsV 16x2 32GB 3200Mhz CL16 | Cooler Master G800 800W 80+ Gold | MSI MAG274QRF-QD 2K-165HZ 1ms 27" | Asus TUF Gaming VG259QR FHD - 165HZ 1MS 24.5" | Logitech MX Mechanical Mini | HyperX Pulsefire Raid | Logitech G733
- Cinsiyet
- Erkek
- Meslek
- Game Developer
16 yaşındayım ve cuma günü psikoloğa gideceğim, nereden nasıl başlayacağımı bilemiyorum(burada yazarken bile baya zorlandım). 2 sene önce DH de bu konuyu açmıştım.
forum.donanimhaber.com: Hiç kimse beni sevmiyor
O zamandan bu zamana kadar değiştim düzeldim sanırım diyorum ama yani, kendimi sürekli ezik görüyorum ama bir tarafım böyle olmadığını söylüyor, kendimi aptal geri zekalı gibi görüyorum ama gene bir tarafım öyle olmadığını söylüyor. Sürekli düşünüyorum, hayal kuruyorum mesela okulda tenefüsler de koridora çıkıp bir köşede düşünürüm, hayal kurarım sadece tenefüslerde değil yolda yürürken her zaman hayal kurarım plan yaparım düşünürüm, bu da beni dalgın yapıyor. Kendi kendime gülerim dalga geçerler benle, hep bana geri zekalı muamelesi yapar arkadaşlarım(1-2 kişi hariç) ben birşey demem çünkü içimde bir şey doğru olmadığını söyler, ve o an ne yapmam gerekeni düşünürüm ve hep hiç bir şey demem(arkadaş kaybetmek değil arkadaş kazanmak istiyorum içimdeki şey bunu söylüyor ama aslında o benim), bende onlardan bir şekilde intikam almak isterim ve bu intikam onların kendilerini savunamayacağı şekilde olmalıdır. Sürekli düşündüğüm planını kurduğum hayal ettiğim şey de budur. Ama nasıl diyeyim çift kişilik mi desem, ben bunu düşünmem sanki onları farklı biri düşünüyor içimdeki o ses ben değilim ama sanki ben gibiyim(anlatamadım, çok hızlı mı düşünüyorum desem yani kendi düşünme hızıma yetişemiyorum desem daha doğru olur). İntikamımı da öyle bir şekilde ayarlarım ki ben bir şey yapmam, o kendisi yapar kendi suçunun cezasını kendi çeker. Ben çok dolaylı yoldan tetiklerim sadece(buna ben bile inanmıyorum ama çoğu şey bunu gösteriyor gibi,tesadüf zannediyorum ama değil.) Benim suçum olduğu halde hep ben suçsuz oldum, o esnada dejavu gibi bir şey yaşarım ben bunun çok daha değişik bir versiyonunu düşünmüştüm derim ama çok az hatırlarım, nasıl oluyorsa istemeden de olsa o plana uyuyorum sanırım.
Diğer bir konu ise gücümü toplayamıyorum, 4. sınıfta(annemle babamın boşandığı dönem) ödev yapmak için otururdum ve gene hep hayal kurardım ama o zamanlar hep böyle fantastik şeyler falan kendimi kahraman olarak görürdüm. Saatlerce düşünürdüm ve ödevi yapamadan uyurdum. Şu anda ise o sorunun değişik versiyonu, kendimi sorumluğu hissetiğim işe başlamak çok zor geliyor ama başladıktan sonra gerisi geliyor.
Sizce gitmelimiyim? Diyorum herkesin sorunu vardır falan diye ama ben arkadaş edinemiyorum asosyal oldum resmen, çevrem tarafından ezik biri olarak görünüyorum ve buna inanıyorum, ne kadar çok istemesem de geri zekalı olduğuma, hiç bir şey başaramayacağıma inanıyorum. En sevdiğim işte(programlama) bile başlamak çok zor geliyor(dediğim gibi başladıktan sonra gerisi geliyor). Cuma gününe randevu aldık annem senin sorunun yok diyor sana rahatlık batıyor diyor doğrumu bilmiyorum.
forum.donanimhaber.com: Hiç kimse beni sevmiyor
O zamandan bu zamana kadar değiştim düzeldim sanırım diyorum ama yani, kendimi sürekli ezik görüyorum ama bir tarafım böyle olmadığını söylüyor, kendimi aptal geri zekalı gibi görüyorum ama gene bir tarafım öyle olmadığını söylüyor. Sürekli düşünüyorum, hayal kuruyorum mesela okulda tenefüsler de koridora çıkıp bir köşede düşünürüm, hayal kurarım sadece tenefüslerde değil yolda yürürken her zaman hayal kurarım plan yaparım düşünürüm, bu da beni dalgın yapıyor. Kendi kendime gülerim dalga geçerler benle, hep bana geri zekalı muamelesi yapar arkadaşlarım(1-2 kişi hariç) ben birşey demem çünkü içimde bir şey doğru olmadığını söyler, ve o an ne yapmam gerekeni düşünürüm ve hep hiç bir şey demem(arkadaş kaybetmek değil arkadaş kazanmak istiyorum içimdeki şey bunu söylüyor ama aslında o benim), bende onlardan bir şekilde intikam almak isterim ve bu intikam onların kendilerini savunamayacağı şekilde olmalıdır. Sürekli düşündüğüm planını kurduğum hayal ettiğim şey de budur. Ama nasıl diyeyim çift kişilik mi desem, ben bunu düşünmem sanki onları farklı biri düşünüyor içimdeki o ses ben değilim ama sanki ben gibiyim(anlatamadım, çok hızlı mı düşünüyorum desem yani kendi düşünme hızıma yetişemiyorum desem daha doğru olur). İntikamımı da öyle bir şekilde ayarlarım ki ben bir şey yapmam, o kendisi yapar kendi suçunun cezasını kendi çeker. Ben çok dolaylı yoldan tetiklerim sadece(buna ben bile inanmıyorum ama çoğu şey bunu gösteriyor gibi,tesadüf zannediyorum ama değil.) Benim suçum olduğu halde hep ben suçsuz oldum, o esnada dejavu gibi bir şey yaşarım ben bunun çok daha değişik bir versiyonunu düşünmüştüm derim ama çok az hatırlarım, nasıl oluyorsa istemeden de olsa o plana uyuyorum sanırım.
Diğer bir konu ise gücümü toplayamıyorum, 4. sınıfta(annemle babamın boşandığı dönem) ödev yapmak için otururdum ve gene hep hayal kurardım ama o zamanlar hep böyle fantastik şeyler falan kendimi kahraman olarak görürdüm. Saatlerce düşünürdüm ve ödevi yapamadan uyurdum. Şu anda ise o sorunun değişik versiyonu, kendimi sorumluğu hissetiğim işe başlamak çok zor geliyor ama başladıktan sonra gerisi geliyor.
Sizce gitmelimiyim? Diyorum herkesin sorunu vardır falan diye ama ben arkadaş edinemiyorum asosyal oldum resmen, çevrem tarafından ezik biri olarak görünüyorum ve buna inanıyorum, ne kadar çok istemesem de geri zekalı olduğuma, hiç bir şey başaramayacağıma inanıyorum. En sevdiğim işte(programlama) bile başlamak çok zor geliyor(dediğim gibi başladıktan sonra gerisi geliyor). Cuma gününe randevu aldık annem senin sorunun yok diyor sana rahatlık batıyor diyor doğrumu bilmiyorum.