Kısaca şöyle söyleyeyim: RDR 2'nin diğer oyunlar gibi tek odaklı bir ana hikayesi tam olarak yok. Daha çok açık dünyada gezinen bir adamın başından geçenler ve eş zamanlı olarak çetesiyle yaşadıklarını anlatıyor. O yüzden hikayeyi bir olay örgüsü içerisinde anlamaya çalışmaktan ziyade daha çok sebep-sonuç odaklı algılamaya çalışırsanız daha rahat edersiniz. Mesela Driscoll'lar ile aralarında bir sorun (spoiler olmasın diye yazmıyorum) var ve o soruna bağlı bir ayak oyunu sürüyor; bazen bizim karakterin çetesi bazen onlar çeşitli baskınlar yapsa da genellikle biz kovalanan taraf oluyoruz. Devamında da bu ilişki devam ederken üzerine kolluk güçleri eklenecek ve çete içi bazı sorunlar olacak. RDR 2 oynayabileceğiniz en gerçekçi oyun (belki biridir ama benim için öyle) olduğu için özellikle oyunun ortalarına kadar çok sıkılabilirsiniz. O yüzden diğer oyunlar gibi tek solukta bitirmek yerine oldukça yavaş ve mümkünse bir ya da birkaç görevle gün aşırı ilerlemeye çalışırsanız daha rahat edersiniz. Fakat oyunun finalinde buna kesinlikle değiyor. (Öyle olmasaydı böyle olsaydı gibi tartışmalara mahal verebiliyor ama biraz düşününce oyunun sonu dahi gerçekçi olduğu için insan tekrar mest oluyor) Tabi bazı insanlar açık dünyasını, o açık dünyada gezmeyi ve rastgele görevlere dalarak oyunun içinde kaybolmayı seviyor. Onlardansanız son kısmı dikkate almanıza gerek yok.
Not: Biraz uzun oldu ama umarım anlaşılır olmuştur.