Ben rüyamda hep birilerinden kaçıyorum. Daha sonra dar ve renkli bir merdivenden aşağı iniyorum. Sonra kendimi renkli bir spor salonunda buluyorum! Tabii kovalayan kişiler hala peşimde. Sonra bana bir yer gösteriyorlar, dar bir yer. Oranın içine girip ters dönecekmişim ver şey tersine dönecekmiş. Ama ben cesaret edemiyorum. Sonra adamlar kellemi alıyorlar. Daha sonra bir yere düşüyorum. Karşıma bir kadın geliyor; siyahi, yaşlı, kısa kıvırcık saçlı ve hep yeşil tişört giyiyor. Ve bana "İnsanlar engelleri korkuları yüzünden aşamazlar. Ama makinelerin duyguları yoktur. Başarı uğruna her şeyi yaparlar. Sen de makine olmalısın! Duygularına kapılıp gitme!" diyor. Sonra beni omuzlarımdan sarsıyor ve ter içinde uyanıyorum. Garip.