Merhaba arkadaşlar, bugün sizlere hayatımın en zor dönemini anlatacağım. Öncelikle sağlıklı bir yaşama sahip olduğunuz için, artık dini inancınızı bilemem ama şükredin. Yani gerçekten sağlık her şeyden, paradan her şeyden önce gelir. Henüz 18 yaşında birinden nasıl bir hayat tavsiyesi beklersiniz bilmiyorum. Konuya dönecek olursak, son zamanlarda 9 yaşındaki kız kardeşimde bir şeyler olduğunu hissettik. En son bir yerde merdivenden düştü ve bize "abi bacaklarıma hakim olamadım, düştüm bir anda." dedi. Ama biz çocuktuk, düşer geçer dedik. Sonra 1-2 hafta sonra akşamları kalp ağrısı başladı, çok "kalbim ağrıyor" diye ağlamaya başladı. 1 hafta boyunca devlet hastanesine gittik, bize psikolojik olduğunu söylediler, serum verdiler. Eve geldik, sonradan bu kalp ağrısıyla birlikte artık ayağında da uyuşmalar başladı. "kolumu kaldırmıyorum." demeye başladı. Biz de özel hastaneye götürdük, baktılar, emar, tahliller falan. 1 gün sonra hastaneye gittik, sonuçlar için epilepsi hastası olduğunu öğrendik. Yani nasıl anlatılır bilmiyorum, başımıza dünyalar yıkıldı. Çok zor bir hastalık, tedavisi var ama hastalık ağır. Doktor iyi bakılırsa 2-3 yılda geçebilir dedi. İlaçları kullanmaya devam ederken hastalık ilerlemeye devam ediyordu. Bayılmalar başladı, nefes kesilmesi olduğunu söylemeye başladı. Öyle bir ağlıyordu ki gerçekten, bu kadar hiç üzülmemiştim. Şu yaşıma kadar "of, daha fazla param olsa şöyle yaparım, böyle yaparım." diyordum, ama şu son zamanlarda o kadar sağlığın önemini öğrendim ki, daha fazla paradan gözüm kalmadı. Her şeyden önce sağlığın önde olduğunu öğrendim. Kardeşim 2 haftadır çektiği acılar beni çok yaralıyor. Biraz hayata döneyim diyorum, kafamı dağıtmak istiyorum, ama konuşacak, dertleşecek kimsem de yoktu. İçimde kalmıştı bunca şey. Öyle bilgisayarla falan uğraşıyorum, yine aklıma geliyor. Yani sözün özü, sağlığınızın kıymetini bilin. Sağlık her şeyden daha değerlidir.